کتاب کافه پیانو اثر فرهاد جعفری.کتاب قصه زندگی یک مرد ایرانی را به تصویر میکشد که کافه ای زده است.
و اسم آن را پیانو گذاشته است نویسنده راوی داستان است و اکثر قسمت های کتاب زندگی حقیقی خودش است و البته قسمت هایی هم دارای تخیل است و مرز بین واقعیت و تخیل جدا نشده است و خواننده هم بلاتکلیف است.
مردی که کافه باز کرده است قصد جدایی از همسرش را دارد و میخواهد مهریه اش را فراهم کند علت جدایی عدم توافق دو طرف است و هرکس حرف خودش را میزند مسائلی که زمینه ساز جدایی شده است خیلی کوچک است مثل سیگار کشیدن مرد.و یا چرا زن در تاس کباب آلو نمیریزد! استایل کتاب به رمان شباهتی ندارد و این طور به نظر میرسد که نویسنده نوشته های مقطعی خود را به شکل کتاب در آورده است.
و اتفاق خاص و جالب توجه در رمان رخ نمیدهد و وقایع زندگی نویسنده گفته میشود.در قسمت هایی از کتاب نویسنده وقتی میخواهد یک مطلب را توضیح دهد یک ماجرا را ناگهانی بیان میکند برای مثال وقتی میخواهد نماز خواندن یک مسلمان در کافه را به تصویر بکشد شخصیت علی را به داستان وارد میکند و هدف اصلی در اینجا بیان کردن قصه نیست بلکه جا انداختن یک نکته در ذهن خواننده است که به واسطه داستان بیان میشود.
و به موضوعات زیادی اشاره کرده است مثل اعتراض به تف انداختن،توجه کردن به حیوانات،اتفاقات کودکی چگونه در شخصیت بزرگسالی انسانها تاثیر میگذارد.
در قسمتی از کتاب به یک زن به اسم صفورا اشاره میکند که خانواده اش دوست نداشتند هنر بخواند به دلیل علاقه ای که به هنر داشته است به یک شهر غریب دور از خانواده میرود و خرج خود را با فاحشگی در میاورد این زن قصد داشت مرد کافه دار را منحرف کند و کارهایی انجام میدهد که مختص به فاحشه هاست اما نویسنده توضیح نمیدهد که به چه علت صفورا از بین مردهای زیادی که اطرافش است به سراغ مرد کافه چی آمده که دارای زن و بچه است.).