دوره كتاب تفسیر المیزان بیست جلدی و چهل جلدی تالیف علامه سید مححمد حسین طباطبایی
بسیاری زیاد از عزیزان کتاب تفسیر المیزان را با ترجمه ان یکی می دانند همانطور که از اسمش مشخص است اول خود کتاب و دومی ترجمه کتاب هست و در کشورمان عموما خود کتاب به زبان عربی را اصل تفسیر المیزان می دانند و مراجعه کنندگان و مصرف کنندگان اکثریت ترجمه فارسی ان را می خواهند اگرچه در اصطلاح درستش هم این است وقتی کتابی به زبان غیر فارسی است باید ترجمه کتاب را تهیه نمود اما در کتاب مذهبی خیلی عزیزان کتب اصل و عربی را تهیه می نمایند پس به این نکته دقت شود در ضمن این کتاب هم دوره بیست جلدی دارد و هم چهل جلدی
خريد كتاب تفسیر المیزان دوره کامل 20 جلدی
خرید کتاب تفسیر المیزان چهل جلدی
خرید کتاب تفسیر المیزان بیست و سه جلدی المیزان
كتاب المیزان فی تفسیر القرآن که بیشتر به تفسیر المیزان شهرت دارد از جامع‌ترین و مفصل‌ترین تفاسیر شیعی قرآن به زبان عربی است که در قرن چهاردهم هجری به قلم علامه سید محمدحسین طباطبایی (۱۲۸۱ - ۱۳۶۰ هـ. ش) نگاشته شده‌است. مؤلف علامه سید محمدحسین طباطبایی مؤلف المیزان سید محمدحسین طباطبایی فیلسوف، حکیم متأله و مفسر بزرگ قرآن در سال ۱۲۸۱ هـ. ش (۲۹ ذی‌القعده ۱۳۲۱ هـ. ق) در روستای شادگان از توابع تبریز به دنیا آمد.[۱] در کودکی پدر و مادر خود را از دست داد و همراه با برادر کوچکترش محمد حسن الهی طباطبایی در مکتب‌خانه به فراگیری علوم مقدماتی پرداخت. در سال ۱۳۰۴ برای تکمیل تحصیلات رهسپار نجف می‌شود و نزد علمای بزرگی همچون آیت‌الله محمدحسین غروی اصفهانی (مشهور به کمپانی)، آیت‌الله محمد حسین نائینی، آیت‌الله حجت کوه‌کمری، آیت‌الله حسین بادکوبه‌ای، ابوالقاسم خوانساری و آیت‌الله سید علی قاضی به تلمذ می‌پردازد[۲] (به اذعان علامه طباطبایی، آیت‌الله قاضی بر روحیه و مشی وی در زندگی تأثیر بسیار عمیقی داشته‌است). پس از نیل به مقام اجتهاد، در سال ۱۳۱۴ به سبب اختلال در وضع معاش به زادگاه خویش، تبریز بازمی‌گردد و بعد از مدتی به سال ۱۳۲۵ عازم قم شده، در آن شهر رحل اقامت می‌افکند. علامه طباطبایی از این زمان تا پایان حیات خود، ضمن تدریس دروس فلسفه و تفسیر در حوزه علمیه قم، به کار نگارش تفسیر المیزان می‌پردازد و آن را پس از نزدیک به بیست سال تلاش، در لیلةالقدر ۲۳ رمضان سال ۱۳۵۰ هـ. ش به انجام می‌رساند. علامه طباطبایی به جهت احیای فلسفه و حکمت شیعی و آموزه‌های اصیل اسلامی نامبردار است. تلاش پروفسور هانری کوربن استاد دانشگاه سوربن فرانسه برای همنشینی و مباحثه با علامه طباطبایی، گواه شهرت علمی او در جهان آن روز است. وی در روز ۲۴ آبان‌ماه ۱۳۶۰ هـ. ش چشم از جهان فروبست و در مسجد بالاسر حرم حضرت معصومه در قم به خاک سپرده شد. غیر از تفسیر المیزان، از دیگر آثار وی می‌توان به «اصول فلسفه و روش رئالیسم»، «بدایة الحکمة»، «نهایة الحکمة» و «شیعه در اسلام» اشاره کرد. اساس کار تفسیر المیزان، به حکم «إن القرآن یفسر بعضه بعضاً»[۳]، بر قاعدهٔ «تفسیر قرآن به قرآن» است. بدین معنا که معیار اول برای تفسیر قرآن، خود قرآن است؛ در جایی که آیات محکم قرآنی می‌تواند دیگر آیات دشوار و متشابه را تفسیر و تبیین نماید، اسباب نزول، آراء مفسران و روایات منقول در درجهٔ دوم اعتبار قرار می‌گیرد. علامه طباطبایی معتقد است، وقتی قرآن مدعی است که «تبیاناً لکل شیء»[۴] (روشنگر هر چیز) است، چطور ممکن است برای بیان مقاصد خود محتاج به غیر خود باشد. هیچ مطلب مبهمی در قرآن وجود ندارد تا مجبور باشیم قرآن را به کمک غیر قرآن بشناسیم؛ بلکه قرآن را باید به خود قرآن شناخت همان‌گونه که نور را باید با نور دید.[۵] علامه طباطبایی در بخشی از مقدمهٔ المیزان می‌نویسد: قرآن خود را تبیان کل شی ء می‌داند؛ آن‌وقت چگونه ممکن است که «بیان» خودش نباشد! قرآن خود را هدایت مردم و بیناتی از هدی، و جدا سازندهٔ حق از باطل معرفی نموده، می‌فرماید: «هدی للناس، و بینات من الهدی و الفرقان»[۶]، آن‌وقت چطور ممکن است هدایت، بینه، فرقان و نور مردم در تمامی حوائج زندگی‌شان باشد، ولی در ضروری‌ترین حاجت‌شان که فهم خود قرآن است، نه هدایت باشد، و نه تبیان، و نه فرمان، و نه نور؟! قرآن به تمامی افرادی که در راه خدا مجاهدت می‌کنند مژده داده که ایشان را به راه‌های خود هدایت می‌کند، و فرموده: «و الذین جاهدوا فینا لنهدینهم سبلنا»[۷]، آن‌وقت در مهمترین جهادشان که همانا فهم کلام پروردگارشان است، ایشان را هدایت نکند و به فرضیات علمی احاله کند؟[۸] در این روش مؤلف ابتدا مجموعهٔ چند آیه از یک سوره را که سیاق واحدی دارد، ذکر می‌کند و به بیان مفردات، وجوه اشتقاق و مباحث لغوی می‌پردازد؛ سپس در بخش «بیان آیات»، به تفکیک هر آیه، کار تفسیر و تبیین مفاهیم را پی می‌گیرد و این‌جاست که ـ عنداللزوم ـ به نقل و نقد آراء مفسرین بزرگ اعم از شیعه یا سنی وارد می‌شود؛ در پایان نیز، بخشی را با عنوان «بحث روایتی» به بررسی و نقد روایات فریقین درخصوص آیات مورد نظر اختصاص می‌دهد. همچنین مؤلف کتاب در خلال تفسیر، به تناسب موضوع، مباحثی تحلیلی ـ توصیفی با رویکردهای فلسفی، اجتماعی، تاریخی و یا علمی مطرح می‌کند که من‌حیث‌المجموع، تتمه‌ای بر تفسیر آیات است. با توجه به اندیشهٔ فلسفی علامه طباطبایی، تفسیر وی بر قرآن بیشتر رویکردی فلسفی می‌یابد اگر چه می‌کوشد تا از چارچوب قرآن و دایرهٔ دلالت‌های لفظی و معنایی آیات گامی فراتر نگذارد. او با دقت نظر و تسلط شگفتی که بر قرآن دارد، بارها و در جای‌جای المیزان، با قرار دادن آیات هم‌سیاق در کنار یکدیگر، ضمن اقامهٔ دلایل عقلی و استشهاد به براهین قرآنی به تبیین مفاهیم و ذکر مصادیق آیات می‌پردازد. تفسیر المیزان به جهت انصاف علمی، اتقان روش و دقت مضامین، از سوی عامه و خاصه در ایران و جهان اسلام همواره محل توجه و اقبال بوده‌است. اصل تفسیر المیزان در بیست مجلد و به زبان عربی نگاشته شده‌است. ابتدا جمعی از فضلاء و مدرسین حوزه علمیه قم از جمله آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی، آیت‌الله محمدتقی مصباح یزدی، حجةالاسلام سید محمد باقر موسوی همدانی، آیت‌الله عبدالکریم بروجردی و... به ترجمهٔ کتاب پرداخته، آن را در ۴۰ مجلد به فارسی برگرداندند. اما از آنجا که نیمی از کتاب به خامهٔ حجةالاسلام سید محمدباقر موسوی‌همدانی ترجمه شده بود، به توصیهٔ علامه طباطبایی، باقی مجلدات کتاب یک بار دیگر به وسیلهٔ آیت‌الله موسوی‌همدانی به زبان فارسی برگردانده شد تا کل تفسیر المیزان با یک قلم ترجمه شده باشد. متن عربی کتاب توسط دارالکتب الاسلامیه در تهران (۱۳۷۵ هـ. ق) و مؤسسهٔ الاعلمی در بیروت (۱۳۸۲ هـ. ق و ۱۴۱۷ هـ. ق)، و متن فارسی کتاب توسط مؤسسهٔ دارالعلم قم، کانون انتشارات محمدی تهران و دفتر انتشارات اسلامی (وابسته به جامعهٔ مدرسین حوزهٔ علمیهٔ قم) مکرر به طبع رسیده‌است.
فروش دوره چهل جدي تفسير الميزان در سايت كارا كتاب