کتاب اخلاق ناصری اثر خواجه نصیر الدین طوسی
کتاب تاریخی اَخْلاقِ ناصِری یکی از مهمترین رسالههای حکمت عملی در دوران اسلامی است که خواجه نصیر طوسی در سال ۶۳۳ هجری قمری نوشتن آن را به پایان رسانده است. همچنین این کتاب از مشهورترین نوشتههای خواجه نصیر، یکی از دو کتاب نوشته شده بنا به دستور حاکم شیعه (به همراه اخلاق جلالی) در باب حکمت عملی[۱] و نخستین اثر فارسی زبان مهم در باب مذکور است که مطالب آن مبتنی بر تلفیق دیدگاه فلسفی و علمی یونان و دیدگاه اسلامی درباره انسان، خانواده و جامعه است.[۲] اخلاق ناصری در باب اخلاق فردی، تدبیر منزل (رفتار در محیط خانه و اداره زندگی) و سیاست مدن (به تعبیر امروزی علوم سیاسی) نگاشته شدهاست. باب اول آن، خلاصهای از رساله عربی تهذیبالاخلاق یا الطّهارة اثر ابن مسکویه است