تاریخ ایران دوره قاجاریه

 کتاب تاریخ ایران: دوره قاجاریه اثر رابرت گرنت واتسن ترجمه غلامعلی وحید مازندرانی

 بمن پیشنهاد کرده اند دنباله تاریخ ایران را از دوره ای که کتاب سرجان ملکم به پایان می رسید تا زمان حاضر بنویسیم.
اما بنظر خودم بهتر اینست خلاصه ای از وقایع موثری که راه را برای استقرار خاندان قاجار هموار ساخته است در این کتاب بیاورم.
از انجاییکه من فقط میتوانم روشنایی ناچیزی بر حوادث آن دوره از تاریخ ایران بیفکنم و شاید هم نتوانم چیز تازه ای بر آن بیافزایم صفحات زیادی با این منظور اختصاص نداده ام. برای شرح کاملتر خواننده را بصفحات گویا و فصیح تاریخ سرجان ملکم راهنمایی میکنم.
بعقیده من از مرگ اقا محمد خان تا زمان حاضر فاصله ای در حدود هفتاد سال تاریخ ایران بهیچ صورت مرتبی برشته تحریر در نیامده است. هرچند وقایع بعضی از دوره ها را با صحت کافی و کمال ثبت کرده اند.
در باب بعضی از قسمتهای تاریخ ایران جدید ناگزیر بوده ام بمطالبی که اقتباس از منابع ایرانی بوده است متوسل شوم.
خواننده انگلیسی ممکن است به اطلاعاتی که از ناحیه این نوییسندگان فراهم امده است با نظر بی اعتمادی بنگرد. اما راجع بتمام آنچه در ایران و بین این کشور و از دول اروپایی اتفاق افتاد سعی کرده ام از هرگونه فرصتی بمنظور حصول اطمینان در صحت ایرانیان بوسیله تطبیق ان با شرحی که تاریخ نویسان اروپایی نوشته اند استفاده کنم.

 خرید کتاب تاریخ ایران : دوره قاجاریه

 درباره حوادث جنگهای بین روسیه و ایران ترجیح داده ام به اظهارات بیطرفانه اروپائیانی که دخالتی در جنگ نداشتند ولی اطلاعات خود را از افسران و اسیران و همچنین از ناحیه ایرانیان دریافته اند اتکاء نمایم.
در آن قسمت از تاریخ که فقط مبتنی بر گفته های ایرانیان وراجع به امور داخلی این کشور و مراودات حکومت آن به افغانها .ازبکها و ترکمنها است در ذیل صفحات نام نویسندگانی را که منبع اطلاعاتم بوده اند یاد کرده ام و لزومی ندارد اسامی انها را در اینجا بیاورم ولی با ابراز سپاسگزاری نسبت بان نویسندگان و افراد دیگری که در انصراف از ذکر نام ایشان چاره نبوده است تشکرات خود را به اقای گلن کنسولیار انگلیس در تهران و میرزا ابراهیم بمناسبت دستیاری تقدیم میدارم لندن 1865 آر.جی.واتسن

از اول قرن نوزدهم تا سال ۱۸۵۸ با نظري اجمالي به وقايعي كه به استقرار خاندان قاجار منجر گرديده , سردودمان قاجاریه مربوط به یکی از طایفه‌های ترکمان شمال شرق ایران به اسم قاجار بود که بر اثر یورش مغول از آسیای میانه به ایران آمدند. آنان ابتدا در پیرامون ارمنستان ساکن شدند که شاه عباس بزرگ یک دسته از آنان را در استرآباد (گرگان امروزی) ساکن کرد و حکومت قاجاریه نیز از قاجارهای استرآباد تشکیل یافته‌است. قبیله قاجار یکی از قبایل قزلباش بود که ارتش صفوی محسوب می‌شد. ایشان تبار خود را به کسی به نام قاجار نویان می‌رساندند که از سرداران چنگیز بود. نام این قبیله ریشه در عبارت آقاجر به معنای جنگجوی جنگل دارد. قاجار از ریشه کلمه قاچار است که در ترکی به معنای چابک است. پس از حمله مغول به ایران و میان‌رودان، قاجارها نیز به همراه چند طایفه ترکمان و تاتار دیگر به شام و آناتولی کوچیدند. ...از طرز سخنان ايرانيان در کشورهاي ديگر راجع به وطنشان شنونده گمان مي‌کند که ايران دلپذيرترين منطقه جهان است و هواي آن، آب ميوه‌ها، خانه‌ها، باغها، اسبها، شکارگاهها، مناظر و زنانش، همه موضوع مبالغه‌آميزترين تحسين ايرانيان مقيم هند و اروپاست. ايرانيان در ميان آثار باشکوه و جلال اروپايي لاف مي‌زنند که سرزمين کشورشان از هر جهت عالي‌تر است و در بين اروپاييان و در عين خوشگذراني آرزو مي‌کنند روزي باز از سرچشمه شيراز بنوشند و بانگ غزلهاي حافظ گوششان را نوازش دهند.