داستان کودکی من

کتاب داستان کودکی من، نوشته بیوگرافی چارلی(چارلز) چاپلین، هنرپیشه و کارگردان و آهنگساز مشهور و برجسته و دوست داشتنی است، که از شرح زندگانی خود از آن قسمتی که هنوز به گوش بشر، نام چارلی چاپلین خوش آوا نبود و طنین نام پرآوازه اش، جهان را نپیموده بود، می نویسد.

با داستان کودکی من، با چارلی چاپلین از دوران کودکی همراه و همقدم می شویم و شرح حال او تا دوران ورود به عرصه سینما و اولین تجربیاتش در سالن های تئاتر را در می یابیم و در زمان غم از دست رفتن پدرش با او همدل می شویم. در دوران تحمل سختی او را همراهی می کنیم و میبینیم که چطور با تکیه بر تلاش و استعداد بی نظیر خود، پیشرفت را حاصل زحمت های خود می کند.
بازگویی داستان زندگی بزرگان و مشاهیر، همواره از دید عوام جز موضوعات جذاب و شنیدنی است.

چارلی چاپلین بزرگ، این شرح عبرت آموز را خود به نگارش درمی آورد تا طرفدارانش و همچنین خوانندگان کتابش، تنها به موقعیت مشهور او و جایگاه اجتماعی محبوب امروزه اش توجه نکنند و قبل از دیدن شهرت او، به گذشته رنج آورش نیز توجه ویژه داشته باشند که با تحمل مشکلات و فقر و گرسنگی و مصائب بسیار و تن دادن به انجام کارهای مختلف برای کسب درآمدی ناچیز و تلاش و کوشش در زمان ناکامی ها، به موفقیت و شهرت خود دست یافته و بدون تحمل آن روزهای سخت شاید امروز نامی چنان بلندآوازه نداشت.

داستان زندگی چاپلین بزرگوار می تواند بسیار تامل برانگیز و پندآموز باشد و شامل بهترین آموزه ها برای جوانان و همچنین روشنگر و هدایت گر مسیر زندگی هر شخصی در هر سن و سالی باشد تا دریابند مصائب و مشکلات در طول حیات، مسیر زندگی را مسدود نمی کنند و تنها موانعی هستند که هرکس برای رسیدن به اهدافش از آن ها عبور می کند.
قسمتی از شرح حال:
پس از شش هفته تعلیم مرا صالح تشخیص دادند، برای اینکه با افراد دسته در رقص شرکت کنم. اما حالا که هشت سال از سنم گذشته بود، آن اعتماد به نفسی را که داشتم از دست داده بودم و بار اول که با جمعیت روبرو شدم خودم را گم کردم، به طوری که به زحمت می توانستم پاهایم را تکان بدهم، هفته ها طول کشید تا بتوانم مثل دیگران تک برقصم.

مخصوصاً از اینکه فقط یک رقاص ساده در یک دسته هشت نفری هستم زیاد خوشحال نبودم. من هم مثل همه ایشان دلم می خواست نمایشی خاص خودم داشته باشم، نه فقط برای اینکه پول بیشتری گیرم بیاید، بلکه به حکم غریزه حس می کردم که نمایش خاص خود داشتن بیش از رقص ساده راضی ام می کند. دلم می خواست کمدین بودم ولی کله می خواست که به تنهایی بتوانم صحنه را اداره کنم.

با این وصف، نخستین آرزوی من مبنی بر اینکه کار دیگری غیر از رقص ساده بکنم مرا به طرف کمدی هل می داد.