کتاب های گوستاو فلوبر
گوستاو فلوبر (۱۲ دسامبر ۱۸۲۱-۸ مه ۱۸۸۰) (به فرانسوی: Gustave Flaubert) یکی از مشهورترین و بزرگترین نویسندگان دوره قرن نوزدهم فرانسه است. نوع نگارش واقعگرایانهٔ فلوبر، ادبیات بسیار غنی و تحلیلهای روانشناختی عمیق او از جمله خصوصیات آثار وی است که الهامبخش نویسندگانی چون موپسان، امیل زولا و آلفونس دوده بوده است. او خود تأثیرگرفته از سبک و موضوعات بالزاک، نویسندهٔ دیگر قرن نوزدهم است؛ به طوری که دو رمان بسیار مشهور وی، مادام بواری و تربیت احساسات، به ترتیب از زن سی ساله و زنبق درهٔ بالزاک الهام میگیرند. آثار فلوبر به دلیل ریزبینی و دقت فراوان در انتخاب کلمات، آرایههای ادبی، و به طور کلی زیباییشناسی ادبی، در ادبیات زبان فرانسوی کاملاً منحصربهفرد میباشد. کمالگرایی وی به اندازهای بود که هفتهها به نوشتن یک صفحه وقت سپری مینمود، و به همین دلیل، در طول سالیان نویسندگی خود تعداد کمی اثر از خود بر جای گذاشت. او پس از نوشتن، آثار را با صدای بسیار بلند در اتاق کار خود، که آن را فریادگاه [۱] مینامید، میخواند تا وزن، آهنگ و تأثیر واژگان و جملات را بسنجد.[۲] او بسیاری از شهرت خود را مدیون نوشتن رمان مادام بوآری در سال ۱۸۵۷ است. فلوبر فرزند یک جراح تجربی بود، کسی که در رمان مادام بوآری نقشی کلیدی دارد.
کتابشناسی
سفری به دوزخ (۱۸۳۵) رویایی از دوزخ (۱۸۳۷) خاطرات یک دیوانه (۱۸۳۸) اسمار (۱۸۳۹) نوامبر (۱۸۴۲) مادام بوآری (۱۸۵۷) ترجمه محمد قاضی و رضا عقیلی، انتشارات مجید؛ محمدمهدی فولادوند انتشارات جامی؛ مهدی سحابی، نشر مرکز سالامبو (۱۸۶۲) ترجمه احمد سمیعی، انتشارات خوارزمی تربیت احساسات (۱۸۶۹) ترجمه مهدی سحابی، نشر مرکز نامههایی به شهرداری روآن (۱۸۷۲) داوطلب (وودویل) (۱۸۷۴) وسوسهٔ سن آنتوان (۱۸۷۴) ترجمه کتایون شهپرراد و آذین حسینزاده، انتشارات قطره سه قصه (۱۸۷۷) ترجمه جلالالدین کزازی، نشر مرکز بووار و پکوشه (۱۸۸۱) (ناتمام) ترجمه افتخار نبوینژاد، انتشارات کاروان داستان مرد جوان هنوز در ایران منتشر نشده است.