کتاب دیوان لامعی گرگانی
شاعر بزرگ لامعی گرگانی متخلص به لامعی، در بکرآباد گرگان متولد شده است. لامعی مداح خواجه نظام‌الملک، وزیر آلپ‌ارسلان (۴۵۵- ۴۶۵ هـ.ق.) بود و پیش از وی عمیدالملک کندری را مدح گفته بود. پس از دوره آلپ‌ارسلان از لامعی شعری در دست نیست و لذا عده‌ای قول بعضی از تذکره‌نویسان را که وی را شاگرد امام محمد غزالی (۵۰۵ هـ.ق.) دانسته‌اند، اشتباه می دانند. وی از شاعران دوره اول غزنوی پیروی می‌کرد و گاه بعضی از قصیده‌های آنها را جواب می‌گفت. لامعی در اشعار خود از ترکیب‌های متعدد عربی و تشبیه‌ها استفاده کرده است . او در تشبیه‌ها از منوچهری دامغانی و در سرودن اشعار بلند و وصف طبیعت از فرخی سیستانی و عنصری بلخی پیروی می‌کرد و با برخی از شاعران مانند برهانی، سوزنی، جمالی مهریجردی و عمعق بخاری مشاعره و مناظره داشت. برای نخستین بار سعید نفیسی دیوان لامعی گرگانی را تصحیح کرد.