قند و پند

کتاب قند و پند اثر علی اکبر دهخدا

جلوه های اصیل و بنیادی سبک که کم و بیش تصویرهای اصیلی از منش نویسنده و سلیقه ها و باورهای ثابت هنری او را نشان می دهد مهمولا در تمام آفرینده های ذهن و قلم یک هنرمند یکسان و یکنواست.
اما هریک یا هر دسته از آثار یک نویسنده نیز بسته به اراده صاحب قلم و ویژگی های موشوع و احیانا رسته و طبقه ای از اجتماع که مخاطب مستقیم اوست. ممکن است از اب و ارایه های خاص رنگ پذیرد.
دهخدا در این نوشته های کوتاه کار نویسندگی را سرسری نگرفته و از سبک و دادن ویژگی های لازم به کار خود غافل نمانده است.ویژگی های که گاه با انچه در اثار دیگر او یافت می شود. یکسان نیست و گهگاه از قطعه ای به قطعه دیگر نیز رنگ و اهنگ دیگر می یابد.
او همه توان و تجربه خود را بکار می گیرد تا از تلفیق عناصر بیانی و ساز و برگ سخن با موضوع و مضمون ساخت و فرم شایسته را اائه کند.
و می دانیم که این شایستگی نه یکجا در اختیار سلیقه نویسنده است و نه درگر و پسند روز و سلیقه زمان.مرکب مضمون بوی رامش و ارامش را از دور دستها حس می کند و حرکت غریزی را در جهتی طبیعی آغاز می نماید و سوار با نثار مهارتهای اندوخته می کشود تا اورا از چم و خم راها و گردنه و گریوه ها بگذاراند و سالم و سرافراز در مکان مطلوب جلوه دهد.

این نوشته ها یکدست نیستند و شاید عمده ترین دلیل تنوع در سبک انها فاصله زمانی نگارشها و نیز تفن جوئی نویسنده و گوناگونی ماهیت و موشع سخن باشد. دلیل تنوع در سبک انها فاصله زمانی نگارشها و نیز تفن جوئی نویسنده و گوناگونی ماهیت و موضوع سخن باشد. دلیل عمده دیگر این است که دهخدا در بسیاری از این نوشته ها کوشیده است تا دقیقا از سبک و سیاق برخی از نویسندگان گدشته پیروی کند و طبیعی است که تنوع این مدل ها و نمونه ها بازده ذهن و قلم اورا از لحاظ سبک گوناگون ساخته باشد.

 خرید کتاب قند و پند

دهخدا همچنانکه در کار لغت نامه به پیش می رفته هرکجا به مثل یا حکمتی رسیده به مگارش موضوع و داستانمایه ان پرداخته و بسته به حال و حوصله خود و تناسبهای مطلب اب و رنگ لازم را به ان داده است.
در این تنوع شدید واژگان و ناهمگونی سخن افزارها و فرم ساختاری عبارات چشمگیر است.اینجا گاه قطعه ای را در نثری نرم بافت و پرداخته دور از هرگونه ناهمواری لغوی و دستوری بگونه نوشته های خوب معاصر می یابیم.و گاه با قطعاتی در نهایت اراستگی لفظی و برخورداری شدید از صنایع ادبی و شیرینکاریها و ریزه کاریهای هنرمندانه نزدیک و گاه منطبق با شیوه و شگرد منشیان و مترسلا قرون پنج و شش و هفتم روبرو می شویم

برگزیده نوشته هاي بسیار كوتاه علامه دهخدا در حدود سال ۱۲۵۹ هجري خورشيدي (۱۲۹۷ قمري) در تهران زاده شده است. پدر او «خانباباخان» كه از ملاكان متوسط قزوين بود، پيش از ولادت وي از قزوين به تهران آمد و در اين شهر اقامت گزيد. تحصيلات قديمي را نزد «شيخ غلامحسين بروجردي» آموخت. بعدها به مدرسه علوم سياسي رفت. پس از پايان تحصيل به خدمت وزارت امور خارجه در آمد. در سال ۱۲۸۱ با «معاون‌الدوله غفاري» كه به وزير مختاري ايران در كشورهاي بالكان منصوب شده بود به اروپا رفت و حدود دو سال و نيم در اروپا و بيشتر در وين اقامت داشت. بازگشت دهخدا به ايران مقارن با آ‎غاز مشروطيت بود. در حدود سال ۱۲۸۵ (۱۳۲۵ (قمري)) با همكاري جهانگيرخان شيرازي و با سرمايه٦#34; قاسم خان تبريزي روزنامه صور اسرافيل را منتشر كرد. بخش «چرند و پرند» در اين روزنامه را او با امضاي «دخو» مي‌نوشت كه با استقبال زياد خوانندگان روبرو شد. «دخو» (مخفف ده‌خدا) شخصيت خيالي ساده‌دل حكايت‌ها و مثل‌هاي مردم قزوين است. دهخدا بعدها نام خانوادگي خود را از همين نام گرفت. پس از به توپ بستن و تعطيل مجلس شوراي ملي در دوره٦#34; محمد علي شاه، دهخدا، مانند بسياري از آزادي‌خواهان، ناچار به استانبول و از آنجا به اروپا رفت.