سفرنامه گالیور سیزدهمین نوشته داستانی از 22 داستان برگزیده شده ی ادبیات کلاسیک جهان "سفرنامه گالیور" نوشته " جاناتان سویفت " نام دارد . جاناتان سویفت ، از بزرگترین نویسندگان نثر انگلیسی و از هجانویسان معروف است . تاریخ ادب انگلستان هنوز نویسنده‌ای هجو نویس و لغز خوان و طعنه زن نظیر جاناتان سویفت به خود ندیده است . در سال 1714 در شهر لندن ، انجمنی به نام " باشگاه قلم‌زنان کم‌مایه و پرکار " تاسیس گردید . هدف این انجمن این بود که هر تهی مایه فریبکاری را که می خواست از راه سخن یا قلم خویش مردم را بفریبد و دکانی برای کسب شهرت و پول باز کند ، راه را برای او بندد و رسوای خاص و عامشان کند . جاناتان عضو این گروه بود . سویفت به این کارها معتقد بود و آن را خدمتی به هم وطنانش می‌دانست . نمونه بارز این مبارزات که جنبه مطایبه هم داشت . بلایی بود که بر سر یک شیاد عالم نمایی به نام جان پاتریج آورد . سویفت از مداخله‌های بی‌مورد و عدم توجه کافی دولت انگلستان به وضع مردم ایرلند ناراضی بود . رسالات مذهبی ، سیاسی و هجوآمیز و طنزآلود سویفت نام او را درشمار مفاخر انگستان و یکی از بزرگترین داستان‌سرایان طنزنویس جهان قرار داده است . برگزیده‌ترین اثر جاناتان سویفت ، کتاب سفرنامه گالیور نام دارد که به سال 1725 میلادی انتشار یافت و همین یک کتاب نام او را در جهان ادب جاویدان ساخت . سفرنامه گالیور در نظر نقدنویسان یکی از آثار کلاسیک ادب انگلستان و یکی از کتب جاویدان ادب جهان است . سفرنامه گالیور یکی از قوی‌ترین اسناد محکومیت بشر است و این ادعانامه سخت و بیرحمانه ، برای مردمی است که جز آسایش و مسرت خویش نمی‌خواهند و دیگر انسان‌ها را ابزار و وسایل کاری می‌پندارند که نیازهای آنان را تامین می‌کند . سویفت شیوه سفرنامه‌نویسی را برگزید چرا که در زمان او مردم شیفته سفر به سرزمین‌های ناشناخته بودند و با این شیوه امکان این بود که در قلب و مردم زمانه نفوذ کند .