کتاب قتل عام ارمنیان اثر اسماعیل رائین
دانلود کتاب قتل عام ارمنیان در دوران سلاطین آل عثمان اثر اسماعیل رائین
ترکیه همسایه بزرگ و متحد نیرومند ماست که در حال حاضر چه از طریق مناسبات سیاسی و چه در کادر سازمان عمران منطقه ای و همکاری های وسیع اقتصادی با کشور ما روابطی نزدیک و دوستانه دارد.
این روایط حسنه پس از دوران ششصد ساله ی عداوت و جنگ و خونریزی که بین ایران و عثمانی جریان داشت با سرنگون شدن حکومت و سلطنت پادشاهان آل عثمان بوجود آمد.
بدین معنی که همه ی اختلافات دیرین با تغییر کادر رهبری دو کشور بیکباره از میان رفت و جای خود را بدوستی و همکاری داد.
سران جدید دو کشور رضا شاه و کمال اتاتورک علاوه بر اینکه هردو در راه بزرگداشت و سربلندی ملتین ایران و ترکیه گام بر میداشتند متفقا کوشیدند تا از طریق نزدیک ساختن هرچه بیشتر دو ملت اثار شوم برخوردها و کینه توزیهای دیرین را از میان بردارند.
در ترکیه نوین نه تنها کینه های دیرینه با همسایگان بدست فراموشی سپرده شد بلکه در سیاسی داخلی نیز نسبت به اقلیتهای مختلف مانند ارمنی.گرد.یعودی و مسیحی روشهای پسندیده ای در پیش گرفته شد و کینه ها و دشمنی ها مذهبی و نژادی که پادشاهان ال عثمان و فرقه افراطی ژون ترک و نژاد پرستان با دامن زدن به ان به وقایع خونین و شرم اوری را باعث شده بودند بندریج از میان رفت.
بیست چهار فقره قتل عام که از سال 1255 شمسی در سرزمین عثمانی و مستعمرات آن کشور آغاز شد. و به کشتار 2377027 نفر از اقلیتهای ارمنی بلغاری.یونانی و سرزبازان خارج ارتش عثمانی منجر شد با موجی از نفرت و خشم ملت ترک مواجه شد.
این کشتارهای وحشیانه جنایت شرم اوری است که عاملین ان فقط دژخمیان حکومت عثمانی و کارگزاران قتل عام ها بودند.نه ملت ترک ترک.
همانطور که همه حوادث خونین و تکان دهنده دوران جنگ دوم جهانی را بایستی بجانب هیتلتر و اطرافیان او و عمال حزب نازی.اس. اس ها و گشتاپو بزاریم نه ملت زنده و زحمتکش المان
انچه در این کتاب می خوانیم مستند به ضبط رویدادها.خاطرات و گزارشهایست که از دوران قتل عام و سالهای بعد از ان بجای مانده است.
انگیزه اصلی نگارنده از انعکاس این جنایات کمه برای نخستین بار در ایران منتشر میشود.
تاریخ قتل عام ارمنیان اثر اسماعیل رائین نسلکشی ارامنه که گاهی با عناوین دیگری چون هولوکاست ارامنه، کشتار ارامنه[ و نیز توسط خود ارمنیها با عنوان جنایت بزرگ شناخته میشود٬ به نابودی عمدی و از پیش برنامهریزی شده (نسلکشی) جمعیت ارمنی ساکن سرزمینهای تحت کنترل امپراتوری عثمانی در خلال و درست پس از جنگ جهانی اول (۱۹۱۵ تا ۱۹۱۷ میلادی) توسط دولتمردان عثمانی و رهبران قیام ترکان جوان اطلاق میشود.عملیات در قالب کشتارهای دستهجمعی و نیز تبعیدهای اجباری در شرایطی که موجبات مرگ تبعیدشدگان را فراهم آورد٬ انجام میپذیرفت.امروزه تعداد کل قربانیان نسلکشی ارامنه به طور عام بین یک تا یک و نیم میلیون نفر برآورد شدهاست.در طی این دوران دیگر گروههای قومی منطقه٬ از جمله آشوریان و یونانیان٬ نیز به طریقی مشابه مورد حملهٔ ترکان عثمانی قرار گرفتند به گونهای که برخی از محققان این رویدادها را نیز بخشی از همان سیاست نابودسازی قومی دولتمردان ترک دانستهاند. امروزه این رویداد به طور گسترده به عنوان یکی از اولین نسلکشیهای قرن بیستم شناخته میشود. علاوه بر دستگیری و اعدام ارامنه، جمعیت بسیار زیادی از مردان، زنان و کودکان ارمنی از خانه و کاشانه خود تبعید، بدون هیچ دسترسی به آب و غذا به قصد مرگ وادار به راهپیمایی در مسیرهای طولانی و بیابانی شدند. تجاوز و آزار و اذیت جنسی قربانیان توسظ نیروهای متخاصم در طول تبعید به دفعات گزارش شدهاست. پژوهشهای بسیار زیادی درباره نسلکشی ارامنه انجام شده و میشود.که قریب به اکثریت آنها وقوع چنین نسل کشی را واقعی و انکارناپذیر میدانند. امروزه کشور ارمنستان خواهان به رسمیت شناختن این نسل کشی است اما دولت ترکیه علیرغم عدم انکار وقوع چنین واقعهای از پذیرفتن این واقعه با عنوان «نسل کشی» خود داری کرده و وجود سیاست سیستماتیک برای نابودی ارامنه را قبول ندارد. ترکیه معتقد است که در آن سالها علاوه بر ارمنیها ترکهای بی دفاع نیز قربانی آشفتگیها شدهاند.