کتاب هویدا: سیاستمدار پیپ، عصا، گل ارکیده اثر خسرو معتضد دو جلدی
کتاب هویدا: سیاستمدار پیپ، عصا، گل ارکیده یکی از مهمترین و پرحاشیهترین آثار منتشرشده در حوزه تاریخ سیاسی معاصر ایران است. خسرو معتضد در این اثر دو جلدی، به واکاوی زندگی یکی از مرموزترین، محبوبترین و در عین حال منفورترین چهرههای سیاسی عصر پهلوی، امیرعباس هویدا، میپردازد. او نخستوزیری بود که با رکوردی تاریخی، بیش از ۱۳ سال بر این منصب تکیه زد؛ رکوردی که از زمان صفویه تا پایان پادشاهی پهلوی بیسابقه بود.
کتاب نه صرفاً یک زندگینامه خشک سیاسی است، نه یک اثر زرد ژورنالیستی؛ بلکه تلفیقی از خاطرهنگاری، سندپژوهی، تحلیل شخصیتی و روایتهای پشت پردهای است که نویسنده با استفاده از سالها تحقیق و دسترسی به منابع مکتوب و شفاهی گردآوری کرده است.
ساختار و محتوای کلی کتاب هویدا: سیاستمدار پیپ، عصا، گل ارکیده
این اثر در دو جلد تنظیم شده است و هر جلد آن شامل دهها فصل فرعی است که هر کدام بر بخش خاصی از زندگی و دورههای مختلف قدرت امیرعباس هویدا تمرکز دارد.
جلد اول:
-
تولد، خانواده، و تربیت فرهنگی
-
تحصیل در لبنان و اروپا
-
ورود به دستگاه دیپلماسی ایران
-
دوستی با روشنفکران و آزادیخواهان
-
ورود به حزب ایران نوین و حلقه دربار
-
انتصاب به وزارت دارایی
-
آغاز نخستوزیری در سال ۱۳۴۳
جلد دوم:
-
تثبیت قدرت در دولت
-
رابطه با محمدرضا شاه، فرح پهلوی، و درباریان
-
درگیری با ساواک و ارتش
-
اصلاحات اقتصادی و سیاسی ناکام
-
فساد اداری و انزواطلبی هویدا
-
کنارهگیری اجباری
-
بازداشت پس از انقلاب
-
دادگاه، محاکمه و اعدام
نکته مهم اینکه بسیاری از فصول کتاب، نه صرفاً بر مبنای منابع رسمی بلکه با روایات دست اولی از شاهدان آن دوران و نقل قولهایی از جلسات خصوصی دربار تدوین شدهاند.
شخصیتنگاری و نگاه روانشناختی هویدا
یکی از ویژگیهای منحصر بهفرد این کتاب، توجه نویسنده به شخصیت فردی و درونی هویداست. معتضد تلاش کرده تا تصویر سادهای از هویدا ارائه ندهد و او را در قالب یک تیپ سیاسی یا کاریکاتور نخبهگرا معرفی نکند. برعکس، ما با شخصی روبرو هستیم که در عین باهوشی و فرهنگ بالا، دچار تناقضات عمیق درونی است:
-
فردی که عاشق کتاب، موسیقی کلاسیک، ادبیات فرانسه و هنر بود، اما در سیاست ایران به عنوان یک بوروکرات خاکستری شناخته شد.
-
شخصی که در ظاهر مهربان و مدرن جلوه میکرد اما در عمل سالها بر یک نظام اقتدارگرای متمرکز خدمت کرد.
-
سیاستمداری که همزمان هم متهم به فساد شد و هم تا آخرین لحظه به خاندان سلطنتی وفادار ماند.
نویسنده با بررسی دقیق عکسهای هویدا، نحوه پوشش، علاقه به گل ارکیده و پیپ، و نحوه سخنگفتن او، کوشیده تا تصویری از پشت صحنه چهره دیپلماتیک و مودبش ارائه دهد که گاه با چهرهای خسته، ترسیده یا حتی عاصی جایگزین میشود.
نقد نظام سیاسی پهلوی از درون
اگرچه کتاب در وهله نخست درباره هویداست، اما در واقع بازتابی گسترده از ساختار قدرت در دوره پهلوی دوم نیز هست. با دنبالکردن زندگی سیاسی هویدا، خواننده در دل تصمیمگیریهای مهم اقتصادی، امنیتی و اجتماعی ایران در دهه ۴۰ و ۵۰ خورشیدی قرار میگیرد. از جمله موضوعاتی که بهتفصیل بررسی شدهاند:
-
چگونگی کنترل مطبوعات و سانسور از سوی ساواک
-
نقش پشت پردهی فرح پهلوی در سیاستها
-
حضور و تأثیر آمریکا و انگلیس بر تصمیمات کلان
-
واکنش به اعتراضات مردمی و سیاسیون منتقد
-
سرکوب چپها و ملیگرایان
نویسنده کوشیده تا نشان دهد هویدا نه آمر مطلق، که گاه مجری بیاختیار دستورات شاه یا فرح بوده است. این نگاه، درک جدیدی از مفهوم "قدرت بدون اراده" در ایران آن روزگار بهدست میدهد.
محاکمه و پایان کار
بخش نهایی کتاب بهطور گستردهای به روزهای زندان و دادگاه انقلاب اختصاص دارد. نقلقولهای متعدد از متن دادگاه، بازجوییهای اولیه، و برخوردهای روحالله خمینی و صادق خلخالی با هویدا بهروشنی نشان میدهند که هویدا در پایان، به نماد یک نظام فروپاشیده تبدیل شده بود. رفتار او در روزهای بازداشت، بهویژه پافشاری بر وفاداریاش به پادشاه، نوعی مقاومت خاموش و تراژیک را بازتاب میدهد.
معتضد با جزییات لحظهی اعدام هویدا را توصیف میکند و حتی تأکید میکند که گلولهای از پشت به سر او شلیک شد پیش از پایان رسمی محاکمهاش؛ اشارهای تلخ به بیعدالتی در فرآیندهای انقلابی.
نثر و سبک نگارش کتاب هویدا: سیاستمدار پیپ، عصا، گل ارکیده
سبک نگارش معتضد در این کتاب بین تاریخنگاری روایی و گزارش تحقیقی در نوسان است. او از زبان طنز، کنایه و گاه لحنی عاطفی استفاده میکند تا خواننده را درگیر کند. بهرغم حجم زیاد اطلاعات، متن بهگونهای نگارش شده که برای خوانندگان عمومی نیز جذاب و قابل پیگیری است.
نتیجهگیری نهایی
کتاب «هویدا» نه فقط شرح حال یک سیاستمدار، بلکه بازتابی از یک دوره مهم، بحرانی و پرتناقض از تاریخ ایران است. مطالعه این کتاب برای هر کسی که علاقهمند به شناخت تاریخ سیاسی ایران، ساختار قدرت در عصر پهلوی و سرنوشت تراژیک مردانی چون هویداست، الزامی است. در یک کلام، «هویدا» آینهای است از مردی که خواست روشنفکر بماند اما سیاستمدار شد، خواست وطنپرست باشد اما قربانی ساختار قدرت شد.