مرغ روئین

آناتولی ریباکوف(متولد سال 1911) نویسنده این کتاب با افتخار و خرسندی میگوید: "من در پانزده شانزده سالگی تمام آثار کلاسیک جهانی و روس را خوانده بودم... پدر و مادر من اشخاص با فرهنگی بودند( پدرم مهندس تکنولوگ نامداری بود و مادرم موسیقی دان و به موسیقی علاقه داشت). ما کتابخانه بسیار خوبی داشتیم و من در کودکی خوشبخت بودم که کتابهای واقعا خوبی را خوانده بودم. من ادبیات را دوست داشتم و ادبیات آرزوی نهانی من بود".

ضمنا باید گفت که کودکی نویسنده آینده، در خانواده آسان نبود. و لابد، کتابها شادی و مهربانی و صمیمیتی را که در خانواده از آن محروم بود، به وی ارزانی میداشتند. دوران هم دورانی بود که هر دم و ساعت او را از درون خانه به بیرون، به زندگی، به میان حوادث خارق العاده ای که در آن زمان روی میداد، میبرد. آناتولی کودکی شش ساله بود که انقلاب کبیر اکتبر نظام روسیه را دگرگون ساخت. خانواده ریباکوف در مسکو در خانه بزرگ هشت طبقه زندگی میکردند. در حیاط خانه، در میان رفقا و سپس در باشگاه سازمان پیش آهنگی که تازه تشکیل شده بود، مبارزه در راه زندگی نوین دائما جربان داشت و روحیه شاعرانه و قهرمانی مبارزه انقلابی میشکفت و دلهای کودکان را فرا میگرفت.

آناتولی ریباکوف از پایان مدرسه به کارخانه شیمیائی مسکو رفت و مانند کارگر ساده و باربر شروع به کار کرد. سپس ضمن کمک به رانندگان ماشینهای باری، با کامیون آشنا شد و رانندگان در ازای کاری که برای آنها میکرد، گاهی به او اجازه میدادند پشت فرمان بنشیند و باین ترتیب به تدریج رانندگی آموخت و خودش راننده شد. بعدا وارد دانشکده مهندسی راه اتومبیل رو شد و آن را بپایان رساند.

ریباکوف سی ساله بود که آلمان فاشیستی در سال 1941 به میهن او حمله کرد. ریباکوف را به ارتش احضار و به ریاست خدمات اتومبیلی سپاه تیرانداز گارد منصوب کردند و بپاداش دلاوریهایی که در نبردها از خود نشان داد، به دریافت چند نشان و مدال سرافراز گردید. وقتی پس از پایان جنگ آناتولی ریباکوف به مسکو به خانه قدیمی خود برگشت و زخمهایش بهبود یافت، فهمید یگانه کاری که دلش میخواهد بکند، نوشتن و نوشتن و نوشتن است. در مسکو، در کوچه ها و پس کوچه های آن میگشت، خاطرات دوران کودکی و رفقای خود را به یاد می آورد. این خاطرات بقدری شدید بود و جهان فرح انگیز و انقلابی دوران کودکی با چنان روشنائی و وضوحی در برابر دیدگانش مجسم میگردید که اشتیاق و میل نوشتن وقایع آن دوران هیچگاه او را ترک نمیکرد. بزودی دستاویزی پیدا شد: زمانی در دوران کودکی آناتولی با یک نفر ناوی در قظار مسافرت میکرد. همانظور که اشخاص بزرگ و نیرومند و مهربان اغلب با کودکان دوست میشوند، ناوی نیز در طی مسافرت با آناتولی دوست شد و موقع خداحافظی یک شمشیر کوتاه کهنه نیروی دریائی را به او بخشید. حالا این شمشیر کوتاه در میان خرت و پرت های دوران کودکی پیدا شد و نقش قهرمان نخستین کتاب ریباکوف را بازی کرد. ریباکوف کم وبیش پس اندازی که داشت جمع کرد، و به ده رفت، اطاق کوچکی اجاره کرد، از همه چیز و همه کس کناره گرفت و به کاری لذتبخش و هنوز ناآزموده که سالها آرزوی آن را داشت، یعنی آفرنندگی ادبی همت گماشت. در هشت ماه یعنی از سپتامبر 1946 تا آخر آوریل 1947 نخستین اثر ادبی خود را در داستانی به نام "شمشیر کوتاه" آفرید. در سال 1948 داستان شمشیر کوتاه چاپ و منتشر شد. خوانندگان از این داستان با وجد و شعف استقبال کردند و منتقدان نظرات خوبی درباره آن دادند. بدین ترتیب خواننده جدیدی به نام آناتولی ریباکوف در مسکو پیدا شد. پس از یکسال رمانی بنام "رانندگان" درباره شوفرها و پس از چند سال رمان دیگری بنام "یکاترینا وارونینا" از او چاپ و منتشر شد. چهارمین کتاب او "مرغ روئین" (سال 1956) بازهم داستانی است از دوران کودکی. ریباکوف دیگر مردی بود پخته و ورزیده که بیش از چهل سال داشت و تجارب زیاد و گوناگونی از سر گذرانده بود. سخنان فراوانی داشت که میخواست و میتوانست با خوانندگان در میان بگذراد. ولی کودکی، کودکی فرحبخش و شاعرانه، در این مرد دنیادیده و سرد و گرم روزگار چشیده زنده بود و او ظاهرا همیشه نیاز به برگشت به آن را، چون برگشت به جشمه ای پاک و زلال در خود احساس میکرد.برای دانلود کتاب مرغ روئین اثر اناتولی ریباکوف اینجا کلیک نمایید.

تصادفی جالب موجب انتخاب نام "مرغ روئین" برای این داستان شد. در روی میز نویسنده دوات بسیار بزرگ قدیمی ای بود که به او هدیه داده بودند و در روی این دوات مرغی روئین شبیه به عقاب با غرور تمام جلوس کرده بود. روزی مشاهده عقاب روئین ناگهان ریباکوف را بفکر نوشتن داستان ماجرائی تازه ای انداخت. ریباکوف کتابی درباره دهی در حوالی مسکو در سالهای 20 قرن بیستم میلادی نوشت. در این کتاب ضمن توصیف کلیه خصوصیات ده آن زمان، از زندگی بچه های مسکوی در اردوی پیش آهنگی که در یک ملک اربابی متروک واقع بود، صحبت میشود. ریباکوف ضمن بیان دشواریهای فراوان آن دوران نشان میدهد که چگونه بچه ها میکوشیدند تعطیلات تابستانی خود را بطور مستقل و سودمند برای سلامتی و تربیت رفیقانه یکدیگر بگذرانند و این کوششها گاه چقدر ناشیانه و خنده دار بود. ولی بچه ها بطور غیرارادی شاهد بقایائی از دوران گذشته شدند که هنوز پنهانی در گوشه و کنار وجود داشت. آنها رمز "مرغ روئین" و در نتیجه اسرار ارث مالک سابق را کشف کردند. بسیاری از این پیش آمدها بازی بود، ولی بچه ها فوق العاده به آن جدی برخورد میکردند، درست همانطور که در دوران کودکی به زندگی برخورد میکنند. زیرا آنها برای نخستین بار در زندگی خود را صاحب اختیار سرنوشت خویش و مسئول اعمال و افکار خود در برابر جامعه حس میکردند. همانا این نخستین گامهای دوران کودکی پیش آهنگی در کتاب ریباکوف تصویر شده است.

موضوع مهیج و سرگرم کننده، فراوانی فوق العاده حوادث در داستان،تصویر صحیح و دقیق روحیات نوجوانان قهرمان کتاب و نزدیک کردن حداکثر جهان کودکانه آنها به زندگی اسرار آمیز و پرتشنج بزرگان- تمام این خصوصیات سبب میشود که بتوان داستان مرغ روئین را بحق از جمله جالبترین داستانهای ماجرائی بشمار آورد. بهمین دلیل است که خوانندگان به سنین بسیار مختلف- از نوباوگان گرفته تا همسالان نویسنده- تا بامروز نیز داستان "مرغ روئین" را دوست دارند.

ورا اسمیرنووا

آناتولی ریباکوف

آناتولی ریباکوف در سال ١٩١١ در خانواده ای یهودی در اوکراین به دنیا آمد. هشت سال بعد به مسکو نقل مکان کردند و در سال ١٩٢٩ وارد موسسه حمل و نقل شد. در همان سالها به اتهامی به مدت سه سال به سیبری تبعید و بعد از آزادی از سکونت در شهرهای بزرگ منع شد. او به عنوان راننده، مکانیک و حتی مدرس باله مشغول به کار شد. در سال ١٩٤١ وارد ارتش شد و در قسمت موتوری به مقام بالایی رسید. ریباکوف جزو نخستین سربازانی بود که به عنوان فاتح وارد برلین شدند. او اولین نولش را در سال ١٩٤٨ برای بچه ها نوشت. در سال ١٩٥٠ رمان "راننده" را نوشت که برایش جایزه استالین را به ارمغان آورد. او دو رمان معروف دارد که هیچ کدام از آنها به فارسی ترجمه نشده اند. Heavy Sand که درباره زندگی خانواده یهودی در زمان اشغال اوکراین توسط ارتش آلمان نازی می باشد و Children of Arbat که تاسال ١٩٨٧ اجازه چاپ پیدا نکرد. کتاب The Bronze Bird به احتمال زیاد همان مرغ رویین است. ریباکوف نویسنده آثار کودکان و رمانهای متعددی می باشد، آثارش در ٥٢ کشور چاپ شده و به حدود بیست ملیون نسخه می رسد. او نویسنده ای ضد سیاست های استالین به شمار می رفت و در سال ١٩٩٨ در نیویورک درگذشت.