کتاب اتاقی از آن خود اثر ویرجینیا وولف
اتاقی از آن خود از معروف ترین کتابهای ویرجینیا وولف (۱۸۸۲–۱۹۴۱) نویسنده انگلیسی است که در سال ۱۹۲۹ در ۴۷ سالگی وولف منتشر شده است. این کتاب در کلاسهای آیین نگارش پایههای مختلف تحصیلی دانشگاهی تدریس میشود. علاوه بر اهمیت شیوه نگارشی آن، این کتاب ویژگیهای نثر مدرنیستی را در مقالهنویسی وارد کرده و سبک جدیدی ایجاد کرده است. گذشته از این، اتاقی از آن خود را شکل دهنده جریان نظری فمینیستی و به طور خاص نقد ادبی فمینیستی میدانند. وولف این کتاب را پس از سخنرانیهای «زن و داستان» در کالج نیوهام و کالج گرتن در اکتبر ۱۹۲۸ و نوشتن مقالهای با همین نام در در مجله ادبی فوروم در نیویورک[۱] نوشت. این کتاب در ۲۱ اکتبر ۱۹۲۹، یک سال پس از سخنرانیها منتشر شد. در اوایل آن سال ویرجینیا وولف بیمار شد و در بستر بیماری به فکر نوشتن این کتاب افتاد. دفترخاطراتش نشان میدهد که قصد داشته نوشتن امواج را آغاز کند اما فکر اتاقی از آن خود رهایش نمیکند و بر آن میشود که آن را با سبکی نو، «نیمی محاوره و نیمی گفتگوی درونی» بازنویسی کند. او کتاب را سه ماه بعد از نوشتن مقاله و در عرض یک ماه به پایان برد، چنانکه خود نوشته است: «با چنان سرعتی مینوشتم که وقتی قلم به دست میگرفتم مثل بطری آبی بودم که سر و ته شده باشد. با نهایت سرعتی که میتوانستم مینوشتم؛ بیش از حد سریع، چون حالا برای تصحیح آن نوشتهها باید زحمت بکشم، اما این روش به آدم آزادی میدهد و اجازه میدهد از فکری به فکر دیگر بپرد.» مقالهٔ زن و داستان که در نشریه فوروم به چاپ رسید در سبک آکادمیک و روش استدلالی رایج است اما کتاب اتاقی از آن خود که به همان موضوع میپردازد و به نتایج مشابهی میرسد شیوه نگارشی خلاقانه و طنزآمیز دارد که «سنّت را به بازی میگیرد و مخاطب را همدست خود میکند و واقعیت را با خیال میآمیزد تا استدلال خود را به موثرترین شیوه ممکن ارائه دهد.» هر دو این آثار به گمنامی زنان، تاریخ ادبیات زنان، تاثیر سبک و ارزشهای مردانه در نوشتههای زنان، خشم و نفرت در هنر و مخاطرات آن برای هنرمند، تحلیل رمان به عنوان ژانر اصلی نوشتار زنان، پیشبینی آیندهٔ زن و داستان با توجه به آزادیهای تازه یافته زنان در اوایل قرن بیستم، توجه به جنبههای مادی زندگی و تاثیر آن بر نویسندگی زنان، و امید به پیدایش داستانی شعرگونه و سبکی که به نوشتار زنانه نزدیکتر باشد میپردازند. در کتاب، موضوعهای مقایسه موقعیت زنان و مردان در منطقه آکسبریج، خشم مردان و ذهنیت دوجنسی اضافه شده است. علاوه بر اهمیت شیوه نگارشی آن، این کتاب ویژگیهای نثر مدرنیستی را در مقالهنویسی وارد کرده و سبک جدیدی ایجاد کرده است. گذشته از این، اتاقی از آن خود را شکل دهنده جریان نظری فمینیستی و به طور خاص نقد ادبی فمینیستی میدانند. بحث دربارهٔ محرومیتهای زنان پیش از ویرجینیا وولف نیز وجود داشت، اما میتوان گفت وولف نخستین کسی است که این مسئله را «در تقابل با گفتمانهای غالب و پیش فرضها» بررسی میکند. کتاب جنس دوم سیمون دوبوار نیز با نگرشی نزدیک مدت کمی پس از این کتاب منتشر شد. رابطه اتاقی از آن خود با نقد فمینیستی متقابل است و هر یک دیگری را از نو تعریف میکنند. کتابهای ادبیاتی از آن خودشان اثر الین شوالتر، زن دیوانه در اتاق زیر شیروانی از ساندرا گیلبرت و سوزان گابر، و مجموعه مقالات فمینیستی جدید دربارهٔ ویرجینیا وولف از جین مارکوس به بررسی این ارتباط میپردازند.