کتاب منطق الطیر چاپ دهه سی از سری کتاب های بنگاه ترجمه و نشر کتاب در قطه وزیری مه این کتاب در واقع منظومه ایست از عطار نیشاپوری که در قالب مثنوی در بحر رمل مسدس به زبان پارسی نوشته شده است
کتاب مثنوی منطق الطیر در قرن6 هجری قمری (۱۱۷۷ میلادی) پایان یافته‌است. ابیات ین مثنوی را بین ۴۳۰۰ تا ۴۶۰۰ بیت دانسته اند، از مثنوی‌های تمثیلی عرفان اسلامی به شمار می‌آید. مراحل و منازل در راه پوییدن و جُستن عرفان یعنی شناختن رازهای هستی در منطق‌الطّیر عطار هفت منزل است. او این هفت منزل را هفت وادی یا هفت شهر عشق می‌نامد. هفت وادی به ترتیب چنین است: طلب، عشق، معرفت، استغنا، توحید، حیرت، و فقر که سرانجام به فنا می‌انجامد. در داستان منطق‌الطّیر، گروهی از مرغان برای جستن و یافتن پادشاهشان سیمرغ، سفری را آغاز می‌کنند. در هر مرحله، گروهی از مرغان از راه باز می‌مانند و به بهانه‌هایی پا پس می‌کشند تا این که پس از عبور از هفت مرحله، از گروه انبوهی از پرندگان تنها «سی مرغ» باقی می‌مانند و با نگریستن در آینه حق در می‌یابند که سیمرغ در وجود خود آن‌هاست. در نهایت با این خودشناسی مرغان جذب جذبه خداوند می‌شوند و حقیقت را در وجود خویش می‌یابند.