مطالعات اسلامی در مطبعه بریل

در آن، افزون بر چاپ و نشر متون اسلامی، مطالعات اسلامی نیز صورت می‌گرفت.
اما در واقع، پایه گذار مؤثر این مؤسسه یوردان لوختمن بود که در ۱۶۸۳ مؤسسه‌ای انتشاراتی به نام خود، در لیدن بنیاد نهاد که شهرت آن در حدود ۱۷۶۰ به اوج خود رسید.

در ۱۸۰۰، ناشری جوان و مبتکر به نام یان بریل به مدیریت مؤسسه لوختمن برگزیده شد. در سال‌های مدیریت او، این مؤسسه جان تازه‌ای گرفت. یان بریل، پس از ۴۸ سال فعالیت، در ۱۸۴۸ بازنشسته شد.

تغییر نام موسسه به بریل

و صاحبان مؤسسه لوختمن، که توان اداره مؤسسه را نداشتند، آن را به پسر یان بریل، اِوِرت یان بریل، فروختند و از آن پس، مؤسسه انتشاراتی لوختمن به مؤسسه انتشاراتی «بریل» شهرت یافت. اورت یان بریل کار‌های پدر را دنبال کرد و دامنه فعالیت‌های این مؤسسه را گسترد و با یاری و نظارت خاورشناسان سرشناسی چون دوزی، دخویه، و یونبل (جوین بول)، به نشر انتقادیِ بسیاری از کتاب‌های اسلامی پرداخت. پس ازدرگذشت ا. ی. بریل (۱۸۷۱)، وان اورت و استوپلاز مدیریت مؤسسه را برعهده گرفتند که این دو نیز، بدون تغییرنام مؤسسه، دامنه کار را بیش از پیش گستردند، تا سرانجام مؤسسه بریل در ۱۸۹۶ به صورت شرکت سهامی درآمد.

 

جهانی شدن مطبعه بریل

از اوایل سده بیستم، با تأسیس شعبه‌هایی در لندن، پاریس و لایپزیگ، کار مؤسسه بریل جنبه بین المللی یافت و نشر مجله‌های تخصّصی پس از جنگ جهانی دوم بر غنای آن افزود. هم اکنون این مؤسسه سالانه بیش از سی مجله تخصصی، سیزده سالنامه به زبان‌های مختلف و حدود صد عنوان کتاب تازه منتشر می‌کند.

 

چاپ دایرة المعارف اسلام

همزمان با رشد روزافزون مطالعات اسلامی در غرب، مؤسسه بریل نیز بیش از پیش وسعت یافت، بویژه آن‌که کار چاپ «دایرة المعارف اسلام» نیز، که برجسته‌ترین دستاورد چندین سده مطالعات اسلامی در غرب به شمار می‌آمد، به این مؤسسه واگذار شد، و بدین سان مؤسسه بریل با اهتمام به چاپ اثری جهانی، خود نیز شهرت جهانی یافت.

چاپ آثار به اکثر زبان‌ها

مؤسسه بریل آثاری متنوّع به زبان‌های عربی، فارسی، ترکی، قبطی، آشوری، بابلی، عبری، سریانی، حبشی، سامری، سانسکریت، جاوه‌ای، چینی و ژاپنی منتشر کرده است.

 

برجسته‌ترین آثار

از میان برجسته‌ترین آثار انتشار یافته در این مؤسسه می‌توان‌ به‌طور خلاصه از این‌ها نام برد:
۱- المعجم المفهرس لالفاظ الحدیث النبوی (اثر ونسینک، ۱۹۳۷ـ ۱۹۸۸)؛
۲- مثنوی مولوی (به کوشش نیکلسون، ۸جلد، متن و ترجمه و تفسیر، ۱۹۲۵ـ۱۹۳۷)؛
۳- دوره هفت جلدیِ آثار جغرافیدانان عرب (به اهتمام دخویه، ۱۹۶۷)؛
۴- معجم الادباء، اثر یاقوت حموی (به اهتمام مارگلیوث، ۱۹۰۸ـ۱۹۲۷)؛
۵- تجارب الامم اثر ابوعلی مسکویه (به اهتمام لسترنج و دیگران، ۱۹۰۹ ـ ۱۹۱۷)؛
۶- جامع التواریخ خواجه رشیدالدین فضل الله (به کوشش بلوشه، ۱۹۱۱) و ده‌ها کتاب دیگر.

آثار منتشر شده در مؤسسه بریل تا ۱۳۶۸ش /۱۹۸۳، بیش از شش هزار کتاب بوده که در مدت سیصد سال نشر یافته است.