در کتاب مقدمه ای بر تاریخ شفاهی نویسنده در پیش گفتار بعد از اشاره به تعریف تاریخ شفاهی و قدمت آن در ایران به چرایی و چگونگی فصول کتاب پرداخته و به صورت اجمالی در مورد هر بخش توضیحاتی را آورده است. وی در پایان از دکتر قیومی و آقای علیرضا کمری و دکتر کیانوش کیانی و همراهان تقدیر کرده است. یادداشتی نیز در پشت جلد کتاب به این صورت آمده است: «تاریخ شفاهی از شاخه‌های جدید تاریخی است که در چند دهۀ اخیر، با اقبال فراوان ایرانیان روبه‌رو شده است. با وجود فعالیت نهادهای مختلف در این زمینه، مبانی نظری و عملی تاریخ شفاهی در ایران هنوز چندان مدون و روشن نیست. تاریخ شفاهی بر اطلاعات تاریخی مبتنی است که در خاطرۀ مردم است. در تاریخ معماری ایران که مدارک کتبی نادر و آثار مادی باقیمانده نیز دچار تغییر و ویرانی شده است، اهمیت گنجینۀ اطلاعات شفاهی دو چندان است. با وجود این، اهمیت این دسته از شواهد تاریخی معماری تا امروز مغفول مانده است؛ حال آنکه منابع شفاهی میراست و دیر نیست کسانی که اطلاعات ارزشمندی از معماری گذشتۀ ایران دارند از دست روند و ما را از آنچه در سینه دارند، محروم کنند. کتاب حاضر تأملی است در مباحث نظری و عملی تاریخ شفاهی و تاریخ شفاهی معماری ایران و گامی نخستین برای حفظ این شواهد ارزشمند تاریخی. کتاب در بخش نخست به تعریف تاریخ شفاهی و تاریخ شفاهی معماری ایران، اهمیت، فایده، و ضرورت آن، و پیشینۀ تاریخ شفاهی و تاریخ شفاهی معماری در جهان و ایران می‌پردازد؛ و در بخش دوم، مباحث عملی تاریخ شفاهی معماری ایران از مصاحبه و گردآوری اطلاعات تا پردازش و بایگانی و سنجش اعتبار شواهد شفاهی و سرانجام تدوین روایت تاریخی را بررسی می‌کند.»