شناخت و تحلیل کردن نمادها و نشانهها در هنر ایران، مخصوصا در دست بافتهها امری بسیار ضروری است كه به اندازه آفرینش و خلاقیت هنری مهم است. بسیاری از نقوش و تصاویر متن قالی، به خصوص در قالی عشایری حاوی اطلاعات نمادین است و اغلب از لحاظ ظاهر، دلالتی با موضوع ندارد. به این معنی كه از مشخصات آنها نمیتوان به مفهوم آن پی برد. علاوه بر این، این نقوش نشانی از هویت فرهنگی بافنده دارند كه از گذشته تا به امروز به طور وسیعی از سوی مردم آن فرهنگ استفاده شده است. نگارنده در كتاب حاضر ضمن تعریف نماد و مفهوم آن، انواع نماد مانند نمادهای هندسی، گیاهی و حیوانی را معرفی نموده و در ادامه نماد و نشانهشناسی در فرش و قالی ایرانی را بررسی كرده است. برخی نقوش مندرج در كتاب عبارتاند از: شاهعباسی؛ شكارگاهی؛ درختی؛ اسلیمی؛ گل فرنگ؛ تركمن و بتهای (بتهجقه).