لیست آثار و کتابهای نویسندگان ایرانی و خارجی
کتاب های ابولحسن نجفی
زندگی و آثار ابولحسن نجفی
ابوالحسن نجفی (زادهٔ ۱۳۰۸ در نجف)، زبان‌شناس و مترجم ایرانی است. او عضو پیوستهٔ فرهنگستان زبان و ادب فارسی است و دبیری مجله ادبیات تطبیقی را بر عهده دارد. عمده فعالیت‌های ادبی و علمی او در حوزه ترجمه متون ادبی، ویرایش، زبان‌شناسی و وزن شعر فارسی است. او یکی از دقیق‌ترین دایره‌ها برای طبقه‌بندی وزن شعر فارسی را تدوین کرده که به دایره نجفی معروف است
{tortags,159,5}
این مطلب مختص به زندگی و آثار فواد فاروقی است که شما می توانید به لینکهای کتاب های فواد فاروقی دسترسی پیدا کنید و درصورت تمایل کتابهای ایشان را خریداری نایید.البته از انچه که این اثار بسیاری چاپ قدیمی هستند ممکن اسن هنگام تماس موجود نباشد و پیشاپیش از این بایت متاسفیم و سعی در تهیه کتاب خواهیم نمود
فواد فاروقی نویسنده ، روزنامه نویس، مقاله نویس، ویراستار، شاعر متولد: ۸ شهریور ۱۳۲۳ بستک، لارستان ، استان فارس تحصیلات: مدرسه ابن سینا ی شیراز، جمشید جم (مدرسه زرتشتیان) تهران، الفبا، دبیرستان های البرز، رازی آبادان، دارالفنون تهران و… استادان وی در مطبوعات: دکتر علی بهزادی، اسماعیل جمشیدی، جواد کلهر، ذبیح الله منصوری، کارو، محمد عاصمی. نویسندگان مورد علاقه وی : بهرام بیضایی، محمود دولت آبادی.
درباره زندگی و کتاب های داریوش آشوری باید عرض کنم که این مترجم برجسته ایرانی و نویسنده توانای کشورمان متولد سال هزار و سیصد و هفده در تهران است. ایشان یک حرفه ای و استاد در زمینه ترجمه و صاحب قلم و سبک. یک کارشناس و فعال پیرامون علوم سیاسی.نقد ادبی و زبان شناسی و فلسفه با تسلط و استاد بود است. ایشان در زمینه فلسفه مدرن ئ علوم اجتماعی کمک بسیار بزرگی به گسترس دامنه واژگان و شیوه نگارش آن داشته است.مثلا فرهنگ علوم سیاسی داریوش آشوری سالهاست که کاملترین رفرنس در زمینه خودش هست با گذشت چند دهه.ایشان در کتابها و تالیفاتش از واژگان 2 ترکیبی مانند گفتمان یا همه پرسی و امانهشر و هرزه نگاری و درس گفتار استفاده نموده است که پیش از ان در دایره واژهگان فارسی همتا و معادلی نداشت.
باز بعنوان مثال همین کتاب دایره المعارف سیاسی که این کتاب در برگیرنده صدها واژه ترکیبیی و اشتقاقی نوین است که به به دامنه واژگان فارسی پیرامون علوم سیاسی و علوم اجتماعی افزوده شده است.
زندگی و آثار مشفق همدانی
ربیع مشفق همدانی (۱۲۹۱، همدان - ۱۳۸۸، لس آنجلس)، روزنامه نگار، مترجم و نویسندهٔ ایرانی بود.
محقق، روزنامهن گار، مترجم و دانشمند معروف در 1291 در همدان تولد یافت. تحصیلات ابتدائى و متوسطه را در همدان تمام كرد و وارد دانشسرایعالى شد و لیسانس فلسفه و علوم تربیتى گرفت، ضمنا از دوران كودكى به آموختن زبانهاى خارجى ولعى عجیب داشت به طورى كه زبانهاى انگلیسى و فرانسه را به خوبى مىدانست و مدتى دبیر زبان انگلیسى در دارالفنون تهران بود، بعد مترجم وزارت امور خارجه شد و پس از چندى به ریاست اداره خبرگزارى پاریس كه در آن تاریخ ضمیمه وزارت امور خارجه بود رسید. در اداره كل تبلیغات نیز مشاغلى از قبیل ریاست اداره تبلیغات خارجى و مفسر سیاسى پیدا كرد. مشفق از جوانى كار نویسندگى و مترجمى در جراید را شروع كرد. ابتدا در روزنامه ایران عضو هیئت تحریریه بود بعد به مجلات مهرگان و مهر پیوست. در انتشار مجله آینده ایران یار و یاور عبدالرحمن فرامرزى بود. مدت پنج سال سردبیرى روزنامه كیهان را داشت و سرانجام در 1329 مجله هفتگى كاویان را به مسؤولیت خویش انتشار داد
بسیار سایت و صفحات اجتماعی است که به زندگی و آثار ابرهیم پورداوود پرداخته شاید در این صفحه نیز به مانند ویکیپدیا به زندگی به اختصار به پردازیم اما در قسمت محصولات همه آثار ابراهیم پور داوود بطور کامل توضیح داده شده و شما می توانید کتابهای ابراهیم پور داود را خریداری نمایید
ابراهیم پورداوود (زادهٔ ۲۰ بهمن ۱۲۶۴، رشت - مرگ ۲۶ آبان ۱۳۴۷، تهران) ایران‌شناس معاصر، اوستاشناس، نخستین مترجم فارسی اوستا و استاد فرهنگ ایران باستان و زبان اوستایی در دانشگاه تهران بود.
پورداوود را بنیادگذار ایران‌شناسی در سرزمین ایران، و زنده‌کنندهٔ فرهنگ و زبان های ایران باستان دانسته‌اند. وی از کودکی به دانستن اوضاع ایران قدیم علاقه‌مند بود و چون به سن رشد رسید، مطالعهٔ کتاب هایی را که راجع به ایران باستان بود، بر مطالعهٔ کتاب های دیگر ترجیح داد و به خصوص کتاب های مربوط به دین زردشتی بیش از همه توجه او را به خود جلب کرد و سال های دراز در این‌باره به تحقیق پرداخت (پورداود، مقدمه بر یشت ها، ۱۱-۱۲) و با آگاهی وسیعی که از زبان های فرانسه، آلمانی، انگلیسی، عربی و ترکی و دیگر زبان های کهن داشت، تمام کتاب های مربوط به ایران قدیم را - که به زبان های گوناگون نوشته شده بود - در کتابخانهٔ شخصی گرد آورد و تا آخرین دقایق حیات به مطالعه و بررسی سرگرم بود و در این راه از مباحثه و مکاتبه با دانشمندان بزرگ ایران‌شناسی دنیای غرب از جمله مارکوارت، مان، هارتمان، فرانک، شدر، براون، میتووخ، مینورسکی، ولف و بلوشه دریغ نمی‌کرد. بر اثر کوشش های پیگیر او ایرانیان می‌توانند اوستا را به زبان فارسی سادهٔ امروزی مطالعه کنند و از اوضاع و رسوم و اخلاق و مواعظ و حِکم، معتقدات دینی، روایت های تاریخی و اساطیری نیاکان خود آگاه شوند. خدمت بزرگ او دربارهٔ تفسیر اوستا به خدماتی تشبیه شده‌است که گروته و راولینسون در قرن نوزدهم نسبت به کشف الفبای میخی کردند و دنیا را از تاریخ قوم آریایی و ایران هخامنشی آگاه ساختند.
زندگی و آثار مجتبی مینوی
مجتبی مینوی (۱۲۸۲-۱۳۵۵) ادیب، مورخ و نویسنده نامدار ایرانی است.
مجتبی مینوی در ۱۹ بهمن ماه ۱۲۸۲ ه. ش متولد شد و دوران کودکی او در سامره گذشت. پدرش شیخ عیسی شریعتمداری طلبه فاضلی بود که در سامره نزد میرزا محمدتقی شیرازی تدریس می‌کرد و مجتبی نیز تحصیلات مقدماتی خود را در این شهر انجام داد. در سال ۱۲۹۰ به همراه خانواده به ایران بازگشت و به ادامه تحصیل در مدارس امانت و افتخاریه پرداخت. تحصیلات متوسطه را در دارالفنون گذراند و با برخی شخصیتهای ادبی آینده نظیر صادق هدایت هم‌درس بود. در سال ۱۲۹۸ در پی انتصاب پدر به ریاست عدلیه رشت به همراه خانواده به رشت عزیمت کرد. از سال ۱۲۹۹ ه. ش به تحصیل در دارالمعلمین پرداخت. در سال ۱۳۰۲ در پی اشتغال پدر در مجلس شورای ملی به تهران بازگشت. از همان سال در مجلس شورای ملی به عنوان تندنویس به مدت ۲ سال مشغول کار بود. در همین دوره آموزش زبان پهلوی را نزد پروفسور هرتسفلد آلمانی آغاز کرد.
{tortags,153,5}