رضا قاسمی  متولد سال ۱۳۲۸ در اصفهان نویسنده،آهنگساز و کارگردان تئاتر ایرانیست

رضا قاسمی در سال بیست و هشت دردر ورنامخواست اصفهان به دنیا آمد. اولین اثر او نمایشنامه کسوف بود که در ۱۸ سالگی نوشت و دو سال بعد در دانشگاه تهران به روی صحنه برد. در سال ۱۳۵۵ جایزه اول «تلویزیون ملی ایران» برای بهترین نمایشنامه به اثر او چو ضحاک شد بر جهان شهریار تعلق گرفت. او از سال ۱۳۴۹، همزمان با تحصیل در دانشکده هنرهای زیبا، به نمایشنامه نویسی و کارگردانی تآتر پرداخت و آثاری چون کسوف، آمد ورفت، نامه هائی بدون تاریخ از من به خانواده‌ام و بالعکس، و چاه را به صحنه آورد. نویسندگی و کارگردانی سه نمایشنامه اتاق تمشیت، ماهان کوشیار و معمای ماهیار معمار هم حاصل فعالیت او در دورهٔ پس از انقلاب است. اما شرایط کار برایش سخت شد و در سال ۱۳۶۵ ترک وطن گفت و از آن زمان در فرانسه زندگی می‌کند.

 استاد محمود کیانوش نویسنده و شاعر و محقق معاصر کشورمان که آثار او علاوه بر شعر و داستان، زمینه‌های دیگری چون ترجمه، نقد ادبی و داستان های کودکان را در بر می گیرد. بر همه اینها باید آثار روزنامه نگاری وی را نیز افزود

زندگینامه

محمود کیانوش در شهریور ۱۳۱۳ در مشهد زاده شد. او در نوجوانی اوّل به شعر گفتن و بعد به نوشتن داستان کوتاه پرداخت و با تشویق معلّم به این کار ادامه داد و اوّلین داستان او در مسابقه داستان نویسی دانش آموزان سراسر کشور برنده ی اوّل شد. پس از پایان دوره ی اوّل متوسّطه وارد دانشسرای مقدّماتی شد و پس از آن معلم و سپس مدیر مدرسه در یکی از روستاهای اطراف تهران شد. او از پیشگامان شعرهای منثور آهنگین است و مجموعه ی شعرهای آهنگینش با عنوان «شکوفه ی حیرت» (۱۳۳۴-۱۳۳۸) انتشار یافت. پس از آن در رشته ی زبان و ادبیات انگلیسی در دانشگاه تهران به ادامه ی تحصیل پرداخت و لیسانس گرفت. اوّلین ترجمه ی او به صورت کتاب، رمان «به خدایی ناشناخته» اثر جان اشتاین بک است که در سال 1336 منتشر شد. کیانوش مدتی عضو هیئت تحریریه و همچنین سردبیر مجلّه ی «صدف» و چهار دوره هم سردبیر مجلّه ی «سخن» بود. او با وجود رنجوری تن، باروحی شاداب، هنوز هم با تلاش پیگیر در سنّ هفتاد و سه سالگی در زمینه های گوناگون به نوشتن ادامه می دهد و به دو زبان فارسی و انگلیسی می نویسد و تا به حال سه کتاب او به توسط یک ناشر انگلیسی منتشر شده است. کیانوش هم اکنون در لندن با همسرش پری منصوری که نویسنده و مترجم است، زندگی می کند. آنها دو فرزند به نامهای کاوه و کتایون دارند.[[۱]]

بزرگ علوی

مجتبی بزرگ علوی از نثرنویسان برجسته ادبیات فارسی سده بیستم میلادی ایران است. او در آماده‌سازی مجله دنیا با تقی ارانی همکاری می‌کرد و به روانشناسی زیگموند فروید بسیار علاقه‌مند بود. آثار ادبی مشهوری را به رشته تحریر در آورد که از آن جمله می‌توان به رمان «چشمهایش» و داستان کوتاه «چمدان»، اشاره کرد

فروش کلیه کتاب های بزرگ علوی

ماریو بارگاس یوسا نویسنده شهیر و برجسته امریکای لاتین که شکور پرو است یکی از بهترین و مشهورترین نویسندگان معاصر است که رمان های به بسیاری از زبان ترجمه شده است است نام اصلی ایشان خورخه ماریو پدرو بارگاس یوسا است که هم اکنون مشغول تدریس در دانشگاه نیز می باشد.ماریو بارگاس یوسا نه تنها یک نویسنده بلکه یک سیاستمدار یک محقق است که شعر داستان و مقاله نویس شهیری است از ایشان کتاب های و آثار زیادی موجود است که بسیاری از این کتاب در ایران به فارسی ترجمه شده است

در فهرست زیر بسیاری از کارهای ماریو بارگاس یوسا با ذکر مترجم و ناشر  معرفی می گردد که در صورت تمایل برای خرید با ما تماس بگیرید

جعفر مدرس صادقی یکی از بهترین نویسندگان و مترجم های ایران است که .

در سال ۱۳۳۳ خورشیدی در شهر اصفهان متولد شد. تحصیلات دبیرستانی‌اش را در اصفهان به پایان رسانید و برای ادامه تحصیلات به تهران رفت (۱۳۵۱). اولین داستان کوتاهش در شماره تیرماه ۱۳۵۲ ماهنامه «رودکی» به چاپ رسید.

مجموعه داستان ها

اولین کتابش که مجموعه هشت داستان کوتاه بود - «بچه‌ها بازی نمی‌کنند» - در سال ۱۳۵۶ منتشر شد. در همان سال، داستان بلندی نوشت به نام «نمایش» که در تابستان ۱۳۵۹ به چاپ رسید. به‌جز این دو کتاب اول، چهار مجموعه داستان کوتاه و یازده رمان از این نویسنده به چاپ رسیده‌است که فهرست آنها از این قرار است:

    «قسمت دیگران و داستان‌های دیگر» (۱۳۶۴)
    «دوازده داستان» (۱۳۶۹)
    «کنار دریا، مرخصی و آزادی» (۱۳۷۷)
    «آن‌طرف خیابان» (۱۳۸۱)

رمان‌ها

    «گاوخونی» (۱۳۶۲)
    «بالون مهتا» (۱۳۶۸)
    «سفر کسرا» (۱۳۶۸)
    «ناکجاآباد» (۱۳۶۹)
    «کلهٔ اسب» (۱۳۷۰)
    «شریک جرم» (۱۳۷۲)
    «عرض حال» (۱۳۷۶)
    «شاه‌کلید» (۱۳۷۸)
    «من تا صبح بیدارم» (۱۳۸۲)   

«آب و خاک» (۱۳۸۴)

سه رمان کسرا که اجزای یک تریلوژی را تشکیل می‌دهند: «سفر کسرا» (۱۳۶۸) / «کلهٔ اسب» (۱۳۷۰) / «شریک جرم» (

۱۳۷۲)

در سلک دگراندیشان زمان خود بود و حکومت وقت دیدگاههای انتقادی آنان را می‌شناخت و فعالیتهایشان را زیرنظر داشت. کتابچه‌ای در مذمت میرزا محمدخان سپهسالار صدراعظم مخفیانه نشر دادند که وی را در آن سخت هجو کرده بودند. میرزا حبیب به اتهام نوشتن این کتابچه تحت تعقیب قرار گرفت و در ۱۲۸۳ از ایران گریخت.

میرزا حبیب حدود سی سال بازمانده عمر خود را در استانبول از راه خدمت در وزارت معارف عثمانی، تدریس در معلم‌خانه ایرانیان و مراکز دیگر گذراند. عثمانی در آن زمان نهضت تنظیمات را از سر گذرانده بود و استانبول از فعال‌ترین شهرهای اسلامی قرن نوزدهم در اخذ تمدن اروپایی و تشکیل نهادهای مدنی و از مهم‌ترین مراکز تجمع ایرانیان دگراندیش، ناراضی و مخالف دولت و محل انتشار جراید مختلف بود. جرگه‌ای از ایرانیان روشنفکر هم در استانبول تشکیل شده بود که میرزا حبیب به آن محفل و نیز به محافل تجددخواهان رفت‌وآمد داشت و از طریق آنها با فرهنگ و تمدن غربی آشنا شد. ظاهراً میرزا آقاخان کرمانی دو سال در منزل میرزا حبیب ساکن بوده و نوشته‌های او را به اصطلاح امروزی ویرایش می‌کرده‌است. این دو با شیخ احمد روحی نیز دوستی و همکاری داشته‌اند

.

میرزا حبیب در استانبول دوبار ازدواج کرد و یکی از همسرانش چرکس بود. از این دو زن صاحب سه پسر به نامهای کمال، جمال و جلال شد. زندگی میرزا حبیب در استانبول با فراز و فرود همراه بود و حتی یک بار مغضوب مقامات عثمانی گشت و مدتی کار خود را از دست داد. برخی اشارات هم حاکی است که در اواخر عمر کاملاً از شر و شور جوانی افتاده و با مقامات سیاسی سفارت ایران در باب عالی نشست و برخاست داشته‌است. روزنامه اختر که میرزا حبیب هم با آن همکاری داشته، ظاهراً وسیله مناسبی برای جلب و جذب مخالفان سیاسی ایران در عثمانی بوده‌است