دانلود کتاب شاهنامه چاپ مسکو 9 جلدی

این پیشگفتار ملخص مقدمه مفصلی است بقلم دانشمند فقید ی.برتلس (وفات سال 1957) که متن انتقادی حاضر شاهنامه تحت نظر وی تهیه شده است.
اصل مقدمه در این مجلد بزبان روسی درج گردیده است.
چنانکه معلوم است اولین متون کامل و علمی شاهنامه که در قرن گذشته بتوسط ت.ماکان و ژ.مول انتشار یافته و در زمان انتشار از موفقیتهای مهم بشمار میامدند پاره ای از خواست های اساسی متن انتقادی را برآورده نمیساختند.
نه مول و نه ماکان در مقدمه های متن انتقادی خود صراحتا تذکار نداده اند که کدام نسخه ها مورد استفاده قرار داده کام متنها را مرجع دانسته و کدام شیوه انتقاد متن را بکار برده اند.
هر دو ناشر انقدر که معلوم است شماره زیادی از نسخه های نه چندان قدیمی شاهنامه را گرفته انها را با یکدیگر مقایسه نموده و متن اصلی را نسبتا خودسرانه انتخاب نموده و واریانت های نسخه های دیگر را ابدا ذکر نکرده اند.
بدینشکل متن هایی بدست آمده است که قرائت آنها آسان ولی رابطه شان با متن اصلی اثر فردوسی نامعلوم است.

در اواخر قرن گذشته ا.وولرس چاپ دیگری از شاهنامه منتشر ساخت.
وولرس چاپهای مول و ماکان را باهم مقایسه نموده متن خود را بر پایه این دو چاپ قرار داد و تفاوت آنها را با دقت در پاورقی ذکر نمود.علاوه بر آنکه چاپ وولرس بواسطه فوت ناشر نا تمام ماند این چاپ نیز مسائل عمدایرا که برعهده علم است یعنی رجوع به قدیمی ترین .بهترین و معتبرترین نسخه های خطی و همچنین معرفی نسخه های مورد استفاده و ذکر دقیق نسخه بدلها حل ننمود.
هنگام جشن هزاره فردوسی چاپخانه بروخیم متن نا تمام وولرس را تقریبا بدون تغییر چاپ نمود و ترتیب دادن بقیه انرا که وولرس و شاگردش لاندااوور بدان توفیق نیافته بودند بعهده سعید نفیسی گذاشت.
دانشمندان جهان بارها درباره لزوم انتشار متن انتقادی جدیدی از این اثر پر عظمت.داهیانه و دارای اهمیت جهانی که متکی بر اصولی علمی و قدیمی ترین و بهترین نسخ باشد تذکار داده اند.
انستیتوی خاور شناسی فرهنگستان علوم شوروی برای انتشار متن نوین علمی شاهنامه راه دیگری که با راه منتقدین تفاوت دارد در پیش گرفت.

برای خرید کتاب شاهنامه چاپ مسکو 9 جلدی نسخه چاپی اینجا کلیک نمایید. و برای دانلود رایگان به ادامه مطلب مراجعه نمایید

استفاده از چاپهای قبلی که بر پایه نسخ خطی نامعلوم و بدون ذکر تاریخ قرار دارند بدون فایده تشخیص داده شد.
هم چنین رجوع به شماره زیادی از نسخ خطی قرون مختلف که دارای اغلاط و اشتیاهات و اضافات و تحریفات زیادند نیز غیر مفید بنظر رسید.
در نتیجه چنین تصمیم گرفته شد که فقط از قدیمی ترین نسخه ها که تقریبا همزمان و از حیث متن به یکدیگر نزدیک باشند استفاده گردد