سرچشمه ی تصوف در ایران عنوان کتابی می باشد تالیف شادروان سعید نفیسی. کتاب سرچشمه تصوف در ایران شامل این مباحث و گفتارها می باشد: تاثیر تعلیمات بودایی در فرهنگ پیش از اسلام ایران، تصوف ایران از نظر فلسفی، سرچشمه تصوف عراق و جزیره، تاثیر مانی، یهود و نصارا در تصوف ایرانی، طریقت و شریعت، سماع در تصوف ایران، جوانمردی و فتوت، ملامتیان، اتصال به مبدا، طریقه ی اویس، سلسله ی فرق تصوف ایران و هند، تصوف مغرب. سعید نفیسی، تاریخ نگار، نویسنده، شاعر و استاد زبان و ادبیات پارسی در سال 1274 در تهران متولد شد و در سال 1345 پس یک عمر آموزگاری و تصحیح و تالیف و ترجمه آثار متنوع و مختلف ادبی، از دنیا رفت. ماه نخشب، آتشهای نهفته، نیمه راه بهشت، ستارگان سیاه، فرنگیس، آخرین یادگار نادر شاه از جمله تالیفات این نویسنده شهیر و نامی می باشد.

مقارن ظهور تصوف در عراق در کتابها اشاره ای بپیدا شدن این طریقه در مصر نیز هست و چند تن از نخستین مشایخ تصوف را از مردم مصر دانسته اند. شکی نیست که در دوره پیش از اسلام عده کثیری از نصاری بافریقا رفته و در بیابانهای لیبیه و درسواحل رود نیل در انزوا در دیرهای خاص خود بریاضت می پرداخته اند و ایشان نیز زاهدان و ناسکانی بوده اند که از جهان اعراض کرده بودند. عده کثیری ازیشان از نژاد یونانی بوده اند و برای رهایی از مخالفان خود بآنجا پناه برده بودند. ناچار برخی ازیشان پس از انکه اسلام وارد آن سرزمین شده است در آنجا می زیسته اند. لشکریان اسلام در سال 18 هجری وارد مصر شده اند و ناچار همه مردم این کشور اسلام را نپذیرفته اند چنانکه هنوز در مصر ترسایانی هستند که بفرق مختلف مسیحیت بیش از اسلام وارد شده اند. در میان ایشان نیز مانند زاهدان و عابدان مرتاض عراق و جزیره گروهی بوده اند که روشی مانند تصوف داشته اند. بهمین جهت در کتابهای تصوف اسلامی آغاز تصوف را در مصر نزدیک بظهور تصوف در عراق و جزیره می دانند. نخستین کسی از مشایخ تصوف عراق ابواسحق ابراهیم بن ادهم بن سلیمان بن منصور بلخی را می دانند که در 161 یا 163 یا 166 در گذشته است و نخستین کسی از مشایخ تصوف را در مصر ابوالفیض ذوالنون مصری می دانند که نامش را ثوبان بن ابراهیم یا فیض بن ابراهیم و پدرش را از مردم نوبیه دانسته اند و گفته اند که مردم وی راز ندیق می دانستند و بهمین جرم وی را زندانی کرده اند و در 245 در گذشته است. اختلافی که درباره نام وی هست و لقبی که باو داده اند قهرا تردیدی درباره آنچه در حق او نوشته اند پیش می آورد

خرید کتاب سرچشمه تصوف در ایران اینجا کلیک کن

داستان جنگل و پیدایش قدرت مسلحی در جریان جنگ جهانی اول و ماجرای هفت ساله آن از جمله مسائلی بود که سالها از نظر عموم مکتوم و ناشناخته مانده بود.چه با فقد اطلاع از علت وجودی این قدرت و نیات و هدف رهروان این نهضت هرکس برحسب مذاق و مشرب و اقتضا نفع و تمایلات سیاسی و وابستگی هایش بچپ یا راست در ان باره چیزی گفت.تا آنجا که پدیده جنگل که می بایست با سیمای واقعیش جلوگر شود و با قضاوت های صحیح در متن تاریخ جای گیرد در قالب رمان و افسانه مسخ گردید.

 به ادامه مطلب مراجعه نمایید

کارنامه ی به دروغ جستاری در شناخت اسکندر مغانی از الکساندر مقدونی، عنوان اثری پژوهشی از زنده یاد پوران فرخزاد می باشد که توسط انتشارات علمی به چاپ رسیده است. این کتاب کنکاشی در استوره اسکندر و پرتو افکنی به چهره این شخصیت رازآلود استوره ای و در بیان تفاوت های آن با اسکندر مقدونی می باشد. گفته های پژوهشگران غربی درباره اسکندر بسیار شک برانگیز بوده است و تاکنون بسیاری از پژوهشگران تاریخ ایران شخصیت معرفی شده اسکندر توسط غربی ها را غیرواقعی و دروغین معرفی کرده اند و گفته های روایت شده درباره زندگی و شرح جنگ های او را ناممکن نامیده اند. نویسنده در این کتاب در دنباله کار پژوهشگرانی که درباره زندگی اسکندر یا الکساندر بسیار با دیده تردید نگریسته بودند و اسکندر معرفی شده از سوی غربی ها را دروغی بزرگ نامیده بودند، به تفاوت میان یک چهره ایرانی و الکساندر مقدونی پرداخته است. کارنامه ی به دروغ، پژوهشی برای شناخت و بازیابی چهره ای از یاد رفته بنام: اسکندر مغانی و شرح این گفتار که چگونه این شخصیت با الکساندر مقدونی جابه جا شده است. کتاب شامل یک دیباچه و پیشگفتار و هفده فرگرد می باشد.

درباره ی ایران و تاریخ کهن و باستانی آن پژوهشگران ایرانشناس و باستان شناسان پژوهنده و سکه سازان و زیر خاکی جویان پرتوان و... به انگیزه های گوناگون و دیدگاههای دیگرگون چه سیاسی، چه دینی، چه میهنی و چه از سر رشکهای سرزمینی و فرآورده های زیرزمینی از دیرباز، با خواستهایی یک سویه، داستانهایی پیدا و ناپیدا و گمانهایی پر از شاید و باید و شگفت آور برای ما بسیار ساخته و پرداخته اند و سپس از روی مهر! همانها را پیش زمینه و گواهی برای نوشتارها، بررسیها و جستجوهای آینده ی خود، بنام دستمایه های راستین و پیشینه های پذیرفته شده در پژوهش بکار گرفته و از آن بهره برداری کرده اند. بدانسانکه خود نیزگاه به گمان افتاده اند که؛ نکند راست می گوئیم؟ و نیز برخی همچون، ما را سخت شگفت زده کرده اند که؛ اینان اینهمه داستان و افسانه را چگونه و برای چه بهم بافته اند که نمیشود راست را از دروغ باز شناخت. این پژوهشگران نامدار! گاه چنان چیزهایی را به زیور دفتر آراسته اند که گوئی همانروز درست همان جا بوده اند و سخنانی را که به نگارش کشیده اند خود به گوش خود شنیده و آنچه روی داده خود به چشم خویشتن دیده اند و هیچ گمانی بر آنچه رفته و گفته اند ندارند. بی پروا و بی هیچ دل نگرانی فرموده و نوشته اند و گفتار خود را نیز در پوشش و پرده ای از دوستی و بزرگواری چنان پیچیده اند که کسی از فریبشان آگاه نگردد. تا آنجا که هم میهنان زودباور و بی گناه ما نیز پس از چندی پذیرفتند و دل سپردند که اینان همه بزرگوار، روشن روان و دلسوزند و کوشا و میشود به اینهمه چیزها که آنها برای ما نگاشته و می گویند و می نویسند و پژوهش! می کنند چشم بسته دل بست و آنها را بر دیده ی فروتنانه ی خود نهاد و پذیرفت و به نونهالان و فرزندان میهن آموخت. و نیز پذیرفتند که اینها همه چیز را میدانند و این مائیم که چیزی نمیدانیم و بگفته ی برخی هم میهنان ساده دل سرمان نمیشود! پس بهتر است به کناری نشسته و بگذاریم دست کم این پژوهندگان راستین و این کارگزاران پرتوان جهانی، اینکار را برایمان به رایگان و بگونه ای خداپسندانه انجام دهند و خدای ناکرده شتاب کارشان گرفته نشود و شوخ چشمانه پیش خود گفتند: جائی که اینهمه کننده ی دانا برای کار هست، دیگر چه نیازی به ما ی نادان. این درست همان چیزی بود که آن بیگانگان و دایگان مهربانتر از مادر میخواستند و برای آن سالهای سال - کمی پیش و پس از جنگ نخستین جهانی - کوشش و برنامه ریزی کرده و در هزینه های هنگفت و سرسام آور در راهش ریخته و گروه بسیاری از دانشمند، پژوهشگر و ایرانشناس را در هر گوشه ای آماده ساخته و بنام ارمغان به جان فرهنگ و گذشته های دور ما انداخته بودند.

آنها همیشه کوشیده بودند که ما خودمان را نادان انگاشته و بپذیریم که هیچگاه از آغاز - آن آغازی که خودشان برایمان ساخته و پرداخته اند - چیزی نبوده، نیستیم و نمی توانیم باشیم و با اندوه بسیار این را تا اندازه ی چشمگیر هم، بگونه ای برجسته و روشن در میان آنانی که همیشه همه چیز را به آسانی پذیرفته و باز می پذیرند، جا انداخته و پذیرانده اند. شما یکبار ، تنها یکبار، رو در روی یک بیگانه به کشورش بد بگوئید ببینید چگونه برافروخته و خشمگین میشود و چه پاسخی به شما میدهدد. آنگاه خواهید دانست که برای ما چه رویداد سهمگینی پیش آمده است که نه تنها در گفتگوهای روزانه ی خویش بی پروا و نااگاهانه از خود بر میگوئیم که میگذاریم به سادگی دیگران نیز از ما بدگوئی کنند و خشمی که نداریم هیچ ککمان هم نمی گزد. زیرا در درون خود پذیرفته ایم که کوچک و خوار و ... هستیم و یادمان داده اند و برنامه ریزی کرده اند که؛ از همان روزگار باستان هم چیزی نبوده ایم و اگر دارند برایمان کاوش و بررسی میکنند، باید بسیار هم دلمان خوش باشد که این ابرمردان روزگار، به این خوبی گذشته ی ما را برایمان از زیر خروارها خاک و از درون برگهای پوستین و فرسوده ی گذشته، ویرایش و آوا نگاری شده! بیرون می آورند و پیش رویمان میگذارند.

کتاب کرونولوژی تالیف بهاء الدین پازارگاد است چاپ سال 45 که در مزایای این کتاب و موارد استفاده از آن باید گفت.این اولین تلریخ ایران است که بصورت کرنولوژیک یعنی به ترتیب تاریخ وقوع حوادث نوشته شده و زمان وقوع هر واقعه را با منتها سهولت به خواننده نشان میدهد.در این کرنولوژی با وجود اختصار سعی شده است هیچ یک از وقایع حساس و مهم تاریخی که بفرهنگ و تمدن ایرانی و روابط خارجی آن مربوط میشود از قلم نیفتد و آنچه که ارزش تاریخی دارد در آن گنجانده شده تا استفاده کنندگان از این کتاب را از مراجعه به کتابهای تاریخی مختلف بی نیاز سازد.نسبت به تاریخ تمدن و فرهنگ و ادبیات و هنر و صنایع و مذهب در ادوار تاریخی ایران توجه مخصوص بعمل آمده و در مقدمه هر دوره خارج از متن کرنولوژی بطور فشرده از سیر تمدن و فرهنگ سخن گفته شده تا کتاب جامعتر و بیشتر سودمند باشد

جغرافیای هر دوره و هر سلسله نیز در مقدمه آن دوره امده است.سلسله حوادث تاریخی در این کرنولوژی سعی شده است که بیشتر با یکدیگر پیوستگی داشته باشد و اسباب و علل حوادث مختلف و تحولات نیز به اختصار بیان شده است تا خواننده بتواند برای خود از آنها استنباط منطقی و قضاوت تاریخی نماید و از این حیث مطالعه کتاب بخودی خود بمنرل ازمایشی سوشمند است که خواننده از میزان تفکر و استنباط و استدلال خود بعمل میاورد

تاریخ مشروطیت ایران و هم تاریخ تحولات بیست ساله اخیر بنحوی فشرده و در عین حال حامع و رسا دکر شده و با مقایسه با سایر حوادث مفصلتر بیان شده است

سیر روابط ایران با کشورهای خارجی در قرن اخیر بدقت ذکر شده و پیوستگی این روابط که بیشتر اسباب و علل حوادث ذاخلی ایران را تشکیل داده بخوبی مشهود است و از این حیث شاید بیش از کتاب های بزرگ و پر حجم خواننده را بمسائل ایران و سیر حوادث و روابط خارجی ایران در قرن اخیر اشنا میسازد