معرفی کتاب بنی آدم اثر محمود دولت آبادی
کتاب بنی آدم جز آخرین قصه های دولت آبادی است که تا الان چاپ گردیده است و از شش داستان تشکیل شده است.(مولی و شازده.اسم نیست.یک شب دیگر.امیلیانو حسن.چوب خشک بلوط.اتفاقی نمیفتد.).قسمتی از کتاب:بیان کردم همان آغاز کار بیان کردم که من نمیتوانم داستان کوتاه بنویسم.اما کافکا از پسش برمی آمد،ولفگانگ هم همینطور.ولی در روبروی در از دنیا رفت و فقط من افسوس مردنش را نمیخورم و قبل از آن هم چخوف و رومن گاری در این زمینه خبره بودند در جایی که پرنده ها در آسمان پرواز میکنند ولی در پرو از دنیا میروند.
ولی اکنون به من بگویید کلاه و پالتو جنابان را کی از میدان کج جمع مینماید؟و وسیله های با ارزش را چه کسی میابد؟توضیح دادن در مورد این کتاب دشوار است.و قصه ها شگفت انگیز است.و در همه آنها انسانهایی وجود دارند که نمیشود کامل آنها را شناخت گویی که قسمتی از وجود هر کدام از آنها مفهوم نیست و ما فقط یک سایه که به خوبی دیده نمیشود و کمرنگ است از وجود این انسانها را مشاهده میکنیم و این قصه ها به گونه ای شروع میشوند که مبهم هستند و خواننده را در یک مکان ترسناک و تاریک قرار میدهد و هر چقدر که داستان جلو میرود بیشتر مبهم میشود.
سبکی که این رمان بر طبق آن نوشته شده در مقایسه با رمان های قبلی دولت آبادی فرق دارد.ما در کتاب بنی آدم با یک مکان جدید رو در رو میشویم رمان را نمیتوان ساده تلقی کرد و بعضی از قصه ها ابهام های زیادی دارند.اینها سوالاتی است که نویسنده هم وقتی با سوال خبرنگاران درباره کتابش روبرو میشود جواب نمیدهد فقط میگوید وقتی که مشغول نوشتن این رمان بودم مطمئن بودم که نمیتوانم سوال های مربوط به این کتاب را جواب بدهم اما در آن زمان در ذهنم چیزی تکرار میشد که باید این مطالب را بنویسی.همین قدر ساده.نویسنده درباره آزادی در نوشتن بدون اینکه قانونها در نظر بگیرد صحبت میکند.که این آزادی نویسنده را راحت میگذارد که در قفس قانون محدود نشود و هر سبکی که دوست دارد را ابداع نماید.و در این رمان دولت آبادی از این روش استفاده کرده است.و قصه هایی که نوشته است هیچ شباهتی به قصه های دیگری که تاکنون مطالعه کرده اید ندارد.وی یک پنجره جدید از نویسندگی را گشوده و مرزهای موجود را حذف کرده و به نوعی آزادانه این قصه ها را نوشته است.و میشود گفت نویسنده کاملا آزادانه نوشته به گونه ای که احساس میکنی نویسنده به خلسه رفته و این مطالب را روی کاغذ آورده است و خواننده هم خیلی راحت حیرت میکند و به حالت خلسه فرو میرود و کتاب را مطالعه میکند.