کتاب درباره نمایش- ژان پل سارتر- ترجمه ابوالحسن نجفی
کتاب درباره نمایش سارتر اثری جامع و کامل است که همانطور که از نامش بر می آید هر آنچه که در طول زندگی او از نمایش گفته و اندیشیده شده است را در خود در بر می‌گیرد. این کتاب در دو بخش نوشته شده است که در بخش نخست که حاوی مقاله ها و سخنرانی ها و مصاحبه های او است به مسائل اساسی و کلیدی تئاتر می‌پردازد و بخش دوم که بحث درباره آثار نمایشی خود سارتر است جنبه اختصاصی تر و محدودتری دارد. از این کتاب چنان بر می‌آید که سارتر در کنار کارهای فراوان ادبی و هنری و فلسفی و فعالیت‌های مختلف سیاسی و اجتماعی خود لحظه‌ای از اندیشیدن درباره تئاتر غافل نماند و حتی در آثار دیگر خود مثلاً کتاب معروفی درباره فلوبر بخش های متعددی را به بحث درباره آن تخصیص داده است. این کتاب در بخش هایی تحت عنوان نمایش موقعیت، سبک بیان نمایش، ساختن اسطوره، تئاتر مردمی و تئاتر اعیانی، برشت و نمایشنامه نویسان کلاسیک، تئاتر و سینما، نویسنده-نمایشنامه-تماشاگر، گفت‌وگو با کنث تاینان و اسطوره و واقعیت در تئاتر به بررسی مفصل تاتر می‌پردازد. از نظر سارتر نویسندگان امروزی اغلب واقع گرایی را نفی می‌کنند به این دلیل ساده که واقع گرایی نوعی فلسفه است که برای آنها پذیرفتنی نیست، زیرا اولا این فلسفه به نظر آنها بورژوایی می آید و ثانیاً مبتنی بر این اندیشه است که واقعیت واقعی است و اما واقعیت فقط در سطح گفت و گوها واقعی است. به بیان دیگر ما وقتی با واقعیت دمسازیم که از چیزهای سطحی و بی اهمیت سخن بگوییم ،در سطحی که این نویسندگان می‌خواهند خود را در آن قرار دهند و برای همه آنها همان سطح نیروهای نهفته یا به عبارتی سطح ماجرای انسانی است. در این سطح وجوه اصلی زندگی بشر منطبق بر واقع‌بینی نیست زیرا ما نمی‌توانیم آنها را به واقع درک کنیم؛ ما نمی توانیم مرگ را درک کنیم و حتی اگر کاملا مطمئن باشیم که مرگ یک فرایند منحصراً زیست شناختی است باز هم از اندیشیدن مرگ عاجزیم زیرا در این حالت نیز غیبت ناگهانی، گفت و گوی قطع شده، چیزی است که قابل دریافت نیست. بنابراین چون بخواهیم از زندگی سخن بگوییم نمی‌توانیم از دید واقع بینانه سخن بگوییم و اگر بخواهیم از تولد، تولد خود سخن بگوییم هم این چیزی است که ما هرگز آن را درک نکرده ایم و با این حال چیزی است که ما را چنان که هستیم ساخته است. اینجا نیز واقع‌بینی هیچ معنی نمی‌دهد زیرا ما نمی‌توانیم تولد خود را دریابیم. این نفع آشکار می‌کند که تئاتر نو چیزی پوچ و بی معنی نیست بلکه چیزی است که با روشی انتقادی به موضوع اصلی و اساسی تئاتر می‌پردازد که همانا انسان است، و انسان به عنوان رویداد، انسان به عنوان تاریخ در رویداد
کتاب دربارۀ نمایش که در سال هزار و سیصد و هشتاد و هفت چاپ شده می باشد.این اثر توسط ژان پل سارتر نوشته شده است.که انتشارات آن نیلوفر می باشد.و با ترجمه ابوالحسن نجفی انجام گرفته است.ژان پل سارتر در بیست و یک ژوئن هزار و نهصد و پنج متولد شده است.او یکی از فیلسوفان و اگزیستانسیالیست و داستانگار و نمایش‌نامه‌نویس و انتقاد فرانسوی بوده است.نخستین نمایشنامه ژان پل سارتر در سال هزار و نهصد و چهل نگاشته شد و آخرین نمایشنامه او در سال هزار و نهصد و شصت و پنج بر صحنه آمد. در طول این زمان سارتر در خصوص نمایش فعالیت های زیاد دیگری هم داشته است .مثل سخنرانی کردن و مقاله نوشتن و مصاحبه و یادداشت و انتقاد و جز اینها که در انتشارات گوناگون پراکنده بوده و حتی برخی گم گشته به شمار می روند . دو تن از پژوهش کنندگان پر تلاش با تحمل زحمات زیاد قادر بوده اند آنها را جمع آورند و برخی را از متن مهم و اساسی اگر گم شده بود از زبان های دیگر ترجمه کنند و در سال هزار و نهصد و هفتاد و سه در مجموعه ای منتشر چاپ نمایند.اثر فوق ترجمه فارسی عمده مقالات آن نمونه جمع آوری شده است.برای خرید کتاب دربارۀ نمایش با ما تماس بگیرید.