قرار ملاقات با سرنوشت

اولین سفرم باز آمدن بود است، از چشم‌اندازهاي اميدفرساي ماسه و خار بي‌آنكه با اولین قدم‌هاي ناآزموده نوپايي خويش به راهي دور رفته باشم نخستين سفرم باز آمدن بود * رمان زيبا و پر كشش «ملاقات با سرنوشت» با شعري از احمد شاملو آغاز مي‌شود. نويسنده در قسمتي از اين نويسنده از قول قهرمان داستان، چنين مي‌گويد: «اگر عاقلانه‌تر فكر كرده بودم و خودخواهانه برخورد نكرده بودم و عجولانه تصميم نگرفته بودم و اگر كمي از غرورم مي‌كاستم، حالا اينقدر احساس عجز و ناتواني نمي‌كردم. آره مقصر من هستم...