مجمع الجزاير گالاپاگوس داخل اقيانوس آرام نزديك بدنه ي غربي آمريكاي جنوبي قرار گرفته است و همان جايي است كه چارلز داروين به سال 1835بن مايه ي نظريه تكامل خود را پيدا كرد . ونه گوت اين پديده و « سفر دريايي قرن در طبيعت» را كه به مقصد همين جزاير است، بايك بحران اقتصادي - سياسي جهاني در هم آميخته، و بستر آخرين رمان خود قرار داده است. نويسنده به سبك خاص و با طنز تلخ و گزنده ي ويژه ي خويش اثري آفريده است شگفت و خواندني و ماندگار. گالا پاگوس از نظري غزل خداحافظي و وصيت نامه ي ونه گوت نيز هست. گالاپاگوس نگاهي است رندانه و پسامدرنيستي به جهان معاصر و آينده ي جهان و آينده بشريت... چه معلوم كه با اين همه پرتوهاي مسموم هسته اي و الكترو مغناطيسي ، آدمي نيز مثل برخي از موجودات ذره بيني دچار موتاسيون( جهش بيولوژيك) دارويني نشود، و در زماني به كو تاهي يك ميليون سا ل ، كه سال 1986 است تبديل نشود به ...! طنز ونه گوت فراگير است، و به هيچ چيز و به هيچ كس ابتقا نكرده است.