تفکرات و فکر آزاد منشا گرفته همی ی خوبی ها و نیکی هاست.که بطور معمول در هنر و علوم و ادبیات پیدا می شود.که در خیلی و بهترین و در خلقها خوی شخصیت ها جای گرفته است. جوامعی بی آنکه آزاد فكري داشته باشند خیلی به ستوه آمده و سست است .و در هم چنین شکلی از جمع شده ای از مورچگان جالب تر وجود نخواهد داشت. و از ایام قدیم مساله ای همانند تعليم و تربيت يكي از نگرانی های بسیار مهم و اساسی فيلسوف ها و متفکران بوده است. .ممکن است بشود گفت دیرینگی پرداختن به اين زمینه به طولانی بودن قدمت فکر و انديشه فلسفي انسانها است. اولین بار در یونان باستان افلاطون در این مورد کتابی نوشته است که به صورت قانونی در این زمینه بوده است و به آن پرداخته است. در اینجا مطرح شده که انسان در کل و بطور طبیعی اجتماعی بوده است و برای آنکه بتواند وارد اجتماع شود باید به او تعلیم و تربیت داد. اضطراب و نگرانی افلاطون در مورد این امر در دو کتاب خودش تایید کننده ی این مطالب است.راسل اعتقاد بر این امر داشته است كه انواع اول از تعليم و تربيت بسیار مهم است اما مورد توجه او نيست. کتاب فوق به دست نشر رازي به چاپ رسیده است.این کتاب دارای تعداد سیصد و پنجاه و هفت صفحه می باشد.که به زبان فارسی منتشر شده است.و در اندازه رقعی در دست مردم قرار داده شده است.و در سال هزار و سیصد و شصت و یک به انتشار رسیده است.