كتاب زن زندگی اقوام ایرانی با مقدمه‌اي از محمدمهدي لبيبي رييس پژوهشكده مردم شناسي شروع مي‌شود و عكس‌هايي از زنان و زندگي اقوام ايراني از عشاير بختياري و قشقايي تا ايل شاهسون و مردمان سيستان و بلوچستان، لرستان، كردستان، خوزستان، كرمان، همدان، گلستان، هرمزگان، اصفهان، گيلان، خراسان و ديگر استان‌هاي كشور را در بر مي‌گيرد. اين كتاب به دو زبان فارسي و انگليسي در 360 صفحه با حدود 300 عكس در قطع رحلي بزرگ توسط رضا عابديني صفحه آرايي شده است حميده ذوالفقاري عكاسي را در كاليفرنياي آمريكا آموخته و از سال 1377 عكاسي اين كتاب را به مدت 7 سال انجام داده ذوالفقاري در مسابقات متعدد بين المللي شركت كرده و مقام‌هايي هم كسب كرده است. در مقدمه كتاب به قلم ري را عباسي (شاعر) آمده است: يك زن؛ يك دوربين گاه بر لب پرتگاه! سفري هفت ساله با دوربين. او زنده است! بر لب پرتگاه، پرتگاه نور، رنگ، زندگي و مَردم. هفت سال به دنبال اصالت‌هايي كه بسرعت رو به فراموشي‌اند. او تك و تنها با كوله پشتي‌اش از تنگه‌ها و كوه‌هاي صعب العبور عبور كرد. دست آوردش ثبتِ عكس‌هايي ست كه سهمِ بزرگي از فراموشي‌ها را، از ما مي‌ربايد! او در ميان علف‌هاي هرز، چشم به ريشه‌ها دوخته است. چه چيزي يك عكاس ِزن را به سفري دور و دراز كشانده است؟ كشمكش با كدام بازي؟ ثبتِ سنت‌ها و باورها يا رشد جهالت‌هايي كه از نوعي ديگر ريشه‌ها راهدف گرفته است؟ اين گفته‌ي اوست :" هرچه دورتر، به ريشه‌ها نزديكتر"