کتاب عکاسان و عکاسی اثر هفت مقاله از شش عکّاس بزرگ دنیا است که در آنها عکاسی نه‌فقط به عنوان تکنیکی برای ثبت تصویر، بلکه به مثابة یک رسانه مورد بررسی قرار گرفته است؛ رسانه ای که با مختصات ویژة خود در میان تمامی ابزارهای بیانی دیگر جایگاهی مستقل دارد. در مجموع، مقالات این کتاب را می توان در مباحث فلسفة عکاسی و جامعه شناسی عکاسی جای داد. هانری کارتیه- بروسون، عکاس فرانسوی، می گوید: "موفقیت عکاس به میزان فرهنگ عمومی شخص، به نظام ارزشی شخص و به روشن اندیشی و چالاکی شخص بستگی دارد. بیش از هر چیز از تدابیر مصنوعی ای که خلاف زندگی است باید ترسید. و این مقالات به این فرهنگ عمومی و نظام ارزشی و روشن اندیشی و چالاکی عکاسان میپردازد. عکاسی پدیده ای هنری و در عین حال علمی است که این دو جنبه در طول پیشرفت حیرت انگیز آن، از صناعت و مهارت فردی تا شکل گیری به عنوان یک رسانه و هنری مستقل، همواره به هم پیوسته و جدایی ناپذیر بوده اند. هر گاه اکتشافی تازه یا ابداع و اختراعی جدید در تکنیک ثبت تصویر صورت گرفته، عکاسی میدان نفوذ خود را در زندگی وسعت بیشتری بخشیده است.