کتاب سارکوزی من یک گزارش تاریخی بوده است که همه ی مطالب ارائه شده است در آن دارای استنادات محکم تاریخی است. این کتاب مدت‌ها در فرانسه اجازه انتشار نیافت. ناشرانی که ۲۰ کتاب دیگر من را منتشر کرده بودند، پس از مطالعه آن با ابراز ارادت نسبت به کتاب، از انتشارش امتناع می‌کردند و معتقد بودند برایشان سودی نخواهد داشت اما واقعیت ترس آنها بود. لابی صهیونیستی فرانسه با نام «کریف» در اوایل ماه فوریه هر سال میهمانی شام بزرگی را تدارک می‌بیند و مواضعی ضدایرانی از جمله اینکه ایران خطری جهانی است و برنامه هستی آن را نباید دست کم گرفت، برای میهمانان از جمله رئیس جمهور و اهالی رسانه مطرح می‌کند و جالب است بدانید که فردای آن روز همان سخنان در قالب مواضع رئیس جمهور از زبان او خارج می‌شود و رسانه‌ها نیز همگی به آن می‌پردازند. فرانسه با روی کار آمدن دولت سارکوزی مواضع ضداسلامی شدیدی را اتخاذ کرد و این به دلیل ارتباط قابل توجه سارکوزی با لابی یهودیان فرانسه بود. این لابی در دهه‌های پیشین از جمهوری فرانسه در لایه‌های پایین قدرت قرار داشت اما از دهه ۸۰ به بعد به تدریج قدرت گرفت. البته این حضور علنی نبوده و به طور معمول در قالب فعالیت‌های مشاوره‌ای خود را ظاهر کرده است. تمام روزنامه‌های مشهور فرانسه از لوموند و لیبراسیون که دیدگاه‌های چپ دارند تا فیگارو که متمایل به دیدگاه سیاسی راست است یا مدیرانی صهیونیست دارند و یا اینکه تحت مشاوره و نظر لابی‌های صهیونیستی است، دست به تولید مطلب می‌زنند. مثلا در لیبراسیون، خانواده روچیلدهای فرانسه مدیریت می‌کند و یا در لوموند حتی نام معاون روزنامه اسرائیلیویچ بود