دين يا كيش يا طريقت يا شريعت، نمونه جمع شده ای از معارف، عقايد، باورها و قانونها و دستورهايي براي راهنمايي و پرورش انسان و پيشبرد او به سوي تكامل و رستگاري است. مجموعه دين از دو بخش تشكيل شدهاست: ۱) آموزش ها و گزارههاي اعتقادي (هستها /اصول)ا ۲) دستورهاي عملي، اخلاقي و ارزشي كه بر پايه آموزههاي اعتقادي استوار شدهاند (بايدها /فروع). در اديان مختلف، اين آموزههاي اعتقادي تلاش ميكنند تا پاسخي براي درك معماهاي هستي و آنچه درك نشدني است (بي نهايت، مرگ) فراهم كنند. واژههاي ديگري مانند كيش و مذهب گاه به همان معني دين و گاه به معني زيرشاخههايي از يك دين بكار ميروند. دين يا آسماني است يعني پيامبر ي آمده و مدعي اين است كه هر چه آورده از طرف خدا و از آسمان است و يا آسماني نيست يعني حاصل افكار و عقايد يك انسان ميباشد.