مروری کردنی بر تاریخ «حدیث شیعه» در عصر غیبت و از قرن چهارم هجری تا عصر کنونی است. در این نوشتار در ادامه مجلد سابق از این کتاب به بررسی ادامه زوایای مختلف تاریخ حدیث شیعه و نگارش موسوعههای حدیثی و مکاتب و مدارس حدیثی پرداخته شده است. در همین راستا نگارنده به وضعیت علوم حدیث از سدههای چهارم تا سیزدهم هجری پرداخته و تأسیس مدارس حدیثی قم و بغداد و تأسیس حوزههای حدیثی و ظهور فقها و محدثان بزرگ شیعی در این دوره مانند شیخ یعقوب کلینی (ثقهالاسلام کلینی)، ابن بابویه، ابن قولویه، شیخ صدوق، عیاشی، سید مرتضی، شیخ طوسی، کراجکی، ابن خراز قمی، شیخ مفید، سید رضی را مورد توجه قرار داده و ویژگیهای حدیثی قم و بغداد و حوزههای حدیثی شیعی پدید آمده در این دوره زمانی را بیان نموده است. وی همچنین آثار ماندگار برجای مانده از محدثان بزرگ شیعه در طول دوران غیبت کبری تا عصر کنونی را معرفی کرده و حوزههای حدیثی به وجود آمده در خراسان، حله، جبل عامل، ظهور اخباریگری در میان محدثان شیعه و شیوههای حدیثپژوهی در قرون اخیر را نیز بررسی نموده است.