زبور مانوی

در مزامیر مانوی گاه مانی واژه ی خداندگار خوانده می شود و خواننده را به یاد این آیه ی کتاب مقدس می اندازد. در اغاز کلمه بود و کلمه نزد خدا بود و کلمه خود خدا بود. مانویت بی تردید به هر خطه ی فرهنگی که راه می رفت رنگ آیین همان جامعه را بخود می گرفت.برای نمونه در شمال خاوری در نواحی ترکستان چین که محل نشو ونمای آیین بودا بود.رنگ بودایی بیشتری داشت.چنان که مرگ مانی را در ان سرزمین ها به اصطلاح به نیروانه رفتن توصیف کرده اند.در حالی که در جوامع مسیحی در مرگ مانی چنین اورده اند در روز صلیب رفتن خویشتن را بمرگ سپرد.نگارنده درباره ادبیات آیین و هنر مانوی کتاب های دیگری ترجمه و تالیف کرده است. و در اینجا نمی خواهد به تکرار نوشته های پیشین بپردازد.خوانندگان ارجمند برای اگاهی درباره ی زندگی و ایین مانی می توانند به منابع یاد شده مراجعه کنند.

در ترجمه حاضر مزامیر از شماره ی 218 اغاز می شود .دلیلش ان است که مزامیر بخش نخست پاره پاره بوده و بعضا اصل قبطی ان قرائت  نشده است.

مترجم انگلیسی برخی از مزمورها ر ا بعنوان و برخی را بدون عنوان در 10 بخش و به ترتیب صفحات اصل دستنوشته ی قبطی اوره است.نگارنده بهتر دید که برای نظم م بیش تر برخی از مزامیر را جابجا کند.و چنان که در فهرست مطالب امده در 5 بخش تنظیم شود.

برخی از سطره های پاره پاره و گسیخته که معنای واحدی را در برنداشت در  ترجمه فارسی حذف گردید و در این گونه موارد سه نقطه امده است.

یادداشتها عمدتا افزوده ی مترجم فارسی است مگر برخی اشارات مهم مترجم انگلیسی با قید نام او امده است.بیشتر یادذاشتهای آلبری تنقیحاتی در باب واژه های قبطی و یونانی بود که در ترجمه حاضر حذف گردید

خرید کتاب زبور مانوی ترجمه متن قبطی از سی.آر.سی.آلبری با همکاری هوگو ایبشر گزارش فارسی از ابوالقاسم اسماعیل پور از انتشارات فکر روز چاپ اول سال 1375 ل برای خرید کتاب مطابق روش خرید در سایت اقدام نمایید