محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب معروف به امام باقر(ع) بوده اند و (۵۷-۱۱۴ق. مدینه)، امام پنجم شیعیان که در حدود ۱۹ سال امامت شیعیان را بر عهده داشت. زمان امامت امام باقر(ع) مصادف با ضعف دولت بنی امیه و درگیری امویان بر سر قدرت بود. امام باقر(ع) در این دوره، جنبش علمی وسیعی را پدید آورد که در دوره امامت فرزندش امام صادق(ع) به اوج خود رسید. گفته‌اند که وی در علم، زهد، عظمت و فضیلت، سرآمد بود. از آن حضرت روایات بسیاری در علوم فقه، توحید، آثار و سنت نبوی، قرآن، سیره و فنون اخلاق و آداب نقل کرده‌اند. در دوره امامت او، گامهای بزرگی در تدوین دیدگاههای شیعه در رشته‌های گوناگون اعم از اخلاق، فقه، کلام، تفسیر و... برداشته شد.... ...پدرم حضرت سجاد (ع) نعمتی از نعم الهی را یاد نکرد مگر این که سجده آورد ، آیه ای از قرآن که در آن مسئله سجده بود قرائت نکرد مگر همراهش به سجده آمد. رنجی از او برطرف نگشت مگر اینکه به خاطر آن سجده کرد و از نماز فارغ نشد جز این که آن را به سجده پیوند داد و موفق به اصلاح اختلاف بین دو نفر نگشت مگر این...