پشتیبانی از ساعت ۹ صبح الی ۱۰ شب :  ۰۹۱۲۵۳۴۳۶۴۴

صوم

موجود
100,000 تومان
برگشت به مجموعه: کتاب ادیان

صوم نوشته محمدرضا ریانی
توضیحات

صوم رمضان ; روزه ماه رمضان . در نفائس الفنون آرد: بدان كه سبب صوم رمضان رويت هلال رمضان است يا گذشتن سي روز از شعبان و اگر يك شخص عادل گواهي به رويت هلال دهد هم ثابت شود به مذهب شافعي ومالك و احمد و به مذهب ابوحنيفه ، اگر آن شخص زن يا بنده هم باشد ثابت شود. و بمذهب صادق (ع ) سه قول است : يكي آنكه به يك گواه عادل ثابت شود. دوم آنكه هوا صافي نباشد، بقول پنجاه نفر ثابت شود سوم آنكه بقول دو گواه عادل ثابت شود، اگر هوا صافي باشد و اگرنه عمل بر نيت . و بقولي از احمد اگر بيست و نه روز از شعبان بگذرد و شب سي ام گرد و غبار باشد، صوم آن روز واجب شود و از رمضان محسوب افتد. و به مذهب ابوحنيفه ، اگر نيت كند كه اگر رمضان باشد فريضه روزه دارم و الا تطوع و ظاهر شود كه رمضان بود از رمضان محسوب افتد. و روز شك آن است كه احتمال رمضان و شعبان داشته باشد بسويت . و روزه روز شك به نيت وجوب حرام است و به نيت تطوع جائز و اگر در آخر ظاهر شود كه از رمضان بود از رمضان محسوب افتد. و در روزه دو چيز فرض است : يكي نيت ، دوم امساك . و پيش ابوحنيفه ، مطلق نيت صوم كامل بود بي قيد رمضان يا غير آن . و بي آنكه نيت در جزوي از شب افتد، تا اگر پيش از زوال نيت كند در فرض و نقل روا بود. و بمذهب شافعي و مالك و بقولي از احمد تعيين لازم است ، و نيت روزه فرض بايد كه در جزوي از شب افتد. و بمذهب شيعه اماميه اگر روزه معيني است همچو روزه رمضان نيت روزه يا قربت كافي بود بقولي ، واگرنه تقيد بدان لازم باشد، چنانكه گويد: اصوم عن الكفارة يا غير آن . و در روزه فريضه اگر بي نيت عمداً بماند و صبح آيد روزه درست نباشد. و از برآمدن صبح صادق تا غروب آفتاب بايد از مجامعت و اكل و شرب و هرچه در معني اينهاست اجتناب كند. و بمذهب شافعي و مالك و احمد جز به مجامعت كفاره ثابت نشود. و بمذهب ابوحنيفه مجامعت و خوردن و آشاميدن قضا دارد و با ياد روزه موجب كفاره است الا جماع بهيمه كه پيش او و به يك قول از احمد موجب كفاره نيست . و بمذهب مالك جماع عمدو خطا يكسان است . و بمذهب ابوحنيفه و مالك و يك قول از احمد مرد و زن در وجوب كفاره يكسان است . و شافعي را در اين مسئله سه قول است : يكي آنكه بر زن اصلاً نيست . دوم آنكه هست . سوم آنكه بر او واجب شود. ليكن مرد از او ادا كند و كفاره روزه به مذهب ابوحنيفه و شافعي مرتب است ، يعني اگر قادر باشد بنده آزاد كند، و اگر نتواند دو ماه پيوسته روزه دارد، و اگر نتواندشصت مسكين را طعام دهد. و بمذهب مالك و احمد مخير است ، يعني اگر خواهد بنده آزاد كند، و اگر خواهد روزه دارد، و اگر خواهد طعام دهد. و اين كفاره به اتفاق هر چهار به روزه ماه رمضان مخصوص است ، اما بمذهب شيعه اماميه ، بر اكل و شرب معتاد و غير آن و جماع مطلقاً قضا و كفاره واجب شود. و اگر كسي جنب شود و عمداً غسل نكند تا صبح برآيد، يا بعد از جنابت بي نيت غسل بخسبد تا روز هم قضا و كفاره واجب شود. و خفتن جنب بعد از آنكه دو بار بيدار شده باشد، به نيت غسل تا برآمدن صبح ، و رسانيدن غبار به حلق به اختيار و استمناء همين حكم دارد. و كفاره رمضان همين است و بر مردو زن لازم شود. و اگر بحرامي افطار كند، اصح روايات آن است كه هر سه واجب شود. و كفاره در افساد روزه رمضان و قضاي او بعد از زوال و نذر معين و اعتكاف فريضه لازم شود. و در سفر و مرض كه در روزه خوف زيادتي بيماري يا دراز كشيدن آن باشد، افطار مباح است بمذهب هر چهار. ليكن پيش ابوحنيفه و شافعي و مالك روزه فاضلتر است و به مذهب احمد افطار و به مذهب شيعه افطار واجب است ، و اگر روزه دارند درست نباشد. و از عمر و ابوهريرة همچنين مروي است . پس روزه درست به اتفاق مذاهب آن باشد كه مشتمل باشد بر نيت قربت كه در جزوي از شب شده باشد يا تعيين آن و امساك از اكل و شرب معتاد و غير معتاد، و از جماع مطلقاً، و استمناء و اگر در سفر يا مريض باشد بايد كه روزه ندارد، و قضا كند.(از نفايس الفنون ص 128).

نظرات

برای این محصول هنوز نظری ارسال نشده است.