در این کتاب آمده است که عایشه، دختر خلیفه اول از خاندان تَیم از قبایل قُرَیش بوده است. مادر وی اُم رُومان دختر عامِر فرزند عُوَیمِر بوده است. رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله، پس از وفات همسر باوفایش خدیجه‌علیهاالسلام و دو سال پیش از آن‌که به مدینه هجرت کند، عایشه را به عقد خود درآورد. رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله، عایشه را یک سال و نیم پس از هجرت، در ماه شَوال و پس از جنگ بَدر، بنا به اصرار ابوبکر، به خانه خود برد. عایشه، تنها مدت هشت سال و پنج ماه از زندگانی خود را در خانه پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله گذراند. عایشه، پس از رحلت رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله، در زمان خلافت پدرش ابوبکر و پس از وی، در زمان حکومت عُمَر بن خَطاب، و حتی در نیمه اول از خلافت عثمان، از طرف‌داران جدی و ثابت قدم حکومت وقت به شمار می‌رفت. عایشه، در نیمه دوم از خلافت عثمان، بنا به جهاتی، از خلیفه رنجیده‌خاطر گردید و بین او و عثمان، وقایعی گذشت. بر اثر اقدامات تند عایشه و عکس‌العمل‌های شدید عثمان، این تیرگی و کدورتِ خاطر، رفته رفته به کینه و دشمنی سختی مبدل گردید؛ تا جایی که عایشه را با آن همه سابقه تأیید از خلفا و مقام خلافت، در صفِ مخالفان سرسخت عثمان قرار داد و چنان شد که عایشه، رهبری مخالفان علیه خلافت عثمان را بر عهده گرفت. عایشه، آن قدر علیه عثمان کوشید و آن قدر آتش فتنه و آشوبِ مردم را دامن زد، تا این‌که عثمان کشته شد... این کتاب با عنوان اصلی «احادیث ام المؤمنین عایشه» یکی از تالیفات مهم «علامه سید مرتضی عسگری» است. مؤلف از خلال کتاب های متعدد تاریخ و حدیث که عموم مسلمانان جهان بر صحت و درستی آنها متفقند، با دلایلی قاطع و روشن، به بررسی گوشه هایی از وقایع صدر اسلام پرداخته است. برای این بررسی، او تمامی احادیثی را که از «عایشه» نقل شده، جمع آوری و مقایسه کرده و از طریق سنجش این احادیث، تصویر روشن تری از پاره ای از وقایع تاریخی صدر اسلام به خواننده ارائه کرده است.