کتاب الغیبة نوشته ی محمد بن ابراهیم بن جعفر مشهور به نعمانی است. این کتاب یک از قدیمی‌ترین کتاب پیرامون امام دوازدهم شیعیان و مسائل مربوط به ظهور می‌باشد که در سال ۳۴۲ هجری قمری در اوایل غیبت کبری به تالیف درآمد. نعمانی برای رفع شکی که پس از مرگ امام یازدهم شیعیان حسن عسکری میان ایشان افتاده بود، این کتاب را نوشت با این امید که شیعیان ضرورت غیبت را ثابت کند وی درباره انگیزه نوشتن این کتاب بیان می‌کند:«من در جامعه میدیدم شیعیان و علاقهمندان به محمد و آل محمد صلوات الله علیهم اجمعین به گروههای مختلفی تقسیم شدهاند و نسبت به امام زمان و ولی امر و حجت پروردگار خود سرگردان گشتهاند. پس از بررسی، دلیل آن را غیبت آن حضرت یافتم، چنان که رسول خدا و حضرت علی و ائمه معصومین نیز به آن اشاره نمودهاند؛ لذا به یاری خداوند بر آن شدم تا روایاتی که مشایخ بزرگ روایی از امیر المؤمنین و ائمه معصومین درباره غیبت امام عصر روایت کردهاند جمعآوری نمایم. بسیاری از روایاتی که هم اکنون در اختیار من است را علمای اهل تسنن نیز روایت کردهاند.البته روایات آنان در این باره بسیار گستردهتر از روایاتی است که هم اکنون در اختیار من می‌باشد.»