در کتاب زنان پرده نشین به نظر نویسنده اسلام تضادی با حقوق زنان ندارد و منافع سیاسی و اقتصادی نخبگان سپس عقب افتادگی زنان مسلمان است. او به تاثیر عمیق آموزه های ضد زن برخی احادیث منقول از پیامیر(ص)در نزد مردم اشاره میکند . احادیثی که به واسطه ی آنها زنان از مشارکت در امور سیاسی منع میشوند، خشونت علیه زنان مجاز دانسته میشود و در نهایت به این باور قدیمی که زنان آلوده و دور از اولوهیت هستند و باعث دوری مردان از معنویت میشوند صحه گذاشته میشود. مرنیسی در این کتاب با بیان احادیثی نظیر آنهاییکه امورشان را به دست زنان می سپارند هرگز سعادتمند نمی شوند سه چیز بد شانسی می آورد:زن،خانه و اسب اکثریت اهل جهنم زنان هستند و مانند آن با کاووش درباره ی سند و روای آنها میکوشد نادرست و یا دست کم مشکوک بودن آنها را اثبات کند. او همچنین به برخی آیات قرآن اشاره میکند، آیاتی که هر کجا بحث از مسئله ی زن در اسلام مطرح میشود بلافاصله مورد استناد و بحث قرار میگیرند. آیاتی نظیر آیه 35 سوره ی احزاب که به برابری مرد و زن اشاره دارد و همچنین به آیاتی از سوره ی نساء که بر اساس آن تفوق مرد بر زن و همچنین حق اعمال خشونت بر زنان روا دانسته شده است و آیه 223 سوره ی بقره که در آن مجوز هر نوع لذت جنسی به مردان داده شده است. مرنیسی میکوشد با تحلیلی تاریخی معنای این آیات، شان نزول آنها و شرایط زمانی حاکم بر زمان نزول، آیات را بررسی کند. او همچنین تلاش میکند با بررسی زندگی خود پیامیر(ص)و شیوه ی سلوک او با همسرانش چهره ی حقیقی اسلام مورد نظر پیامیر(ص)را نشان دهد و با آوردن گواه های تاریخی نشان دهد که آنچه پیامیر(ص)می خواست چطور تحت تاثیر تفکرات اعراب آن زمان و در کوران حوادث سالهای بعد مسخ شد و گاهی بکلی وارونه نمودار شد.