کتاب کشور من و جهان درباره زندگی نويسنده كه در آن به بررسی کردن وضع زندگی خود در روسیه و اکتشافات خود در مورد بمب‌های هسته‌ای پرداخته است. آندره دیمیترویچ ساخاروف؛ فیزیکدان هسته اي درشوروی که پدر بمب هسته‌ای این کشور لقب گرفته‌است. او در ۲۱ ماه مه ۱۹۲۱ در شهر مسکو بدنیا آمد. دوران کودکی او با دوران استقرار رژیم کمونیستی همزمان بود. او دوران تحصیلی سختی را نظر اقتصاد گذارند، اما توانست قبل از پایان تحصیل در استخراج فلزات صنایع دفاعی در یک کارخانه مهمات سازی شغلی بیابد. او به تئوری‌های فیزیک علاقه داشت و سر انجام در همین رشته هم فارغ‌التحصیل شد. پس از بمباران اتمی هیروشیما توسط آمریکا، هیاتی از طرف دولت روسیه موظف به مطالعه در این زمینه شدند. این تحقیقات با ابتکارات ساخاروف منجر به اختراع اولین بمب هیدروژنی در سال ۱۹۵۲ گردید. او زمانی که به امکان کاربرد و قدرت تخریب بمب‌های هیدروژنی پی برد به مخالفت برخاست و به یک مخالف تبدیل شد. این مخالفت تا آخر عمر با وی همراه بود. او به خاطر فعالیت‌هایش برنده صلح نوبل سال ۱۹۷۵ شد ساخاروف در سال ۱۹۶۷ نامه‌ای سرگشاده به لئونید برژنف رهبر وقت شوروی نوشت و در آن به افزایش زندانیان سیاسی و نقض حقوق بشر اعتراض کرد. او به خاطر اعترضات خود به شهر گورکی در ۴۰۰ کیلومتری مسکو تبعید شد، و پس از ۱۰ سال در ۲۱ دسامبر ۱۹۸۶ از زندان آزاد شد. آزدای وی را شخص میخاییل گورباچف با تلفن به وی اعلام کرد او عاقبت در ۱۴ دسامبر ۱۹۸۹ در سن ۶۸ سالگی بر اثر حمله قلبی در گذشت . ساخاروف به عنوان قهرمان دموکراسی و حقوق بشر در شوروی شناخته می‌شود.