در کتاب کوچک زیباست آدم جديد در سرمستي ناشي از نمايش قدرت هاي علمي و فني خود، يك نظام توليد را برپا ساخته كه طبيعت را غارت مي كند و اجتماعي را بنياد نهاده كه آدمي را عليل و ناقص مي سازد. چنين پنداشته مي شود كه اگر ثروت بيشتري وجود داشته باشد همه چيز به جاي خود نيكو خواهد بود. پول حلال همه مشكلات پنداشته مي شود؛ چنانچه آن نتواند في الواقع ارزش هاي غير مادي، مانند عدالت، هماهنگي، زيبايي يا حتي سلامتي را بخرد،مي تواند موجب اغفال آدمي از احساس نياز به آنها گردد و يا جبراني براي كمبود آنها باشد. بدين ترتيب گسترش و تحول توليد و اكتساب ثروت به صورت برترين هدف هاي دنياي جديد در آمده است و همه هدف هاي ديگر، هر چقدر هم كه توجهات لفظي به آنها مبذول شود، تحت شعاع آن قرار گرفته اند و مرتبه دوم يافته اند. اين هدف هاي برترين به هيچ گونه توجيهي نيازمند نيستند؛ اما در همه هدف هاي بعدي، در صورتي قابل توجيهند كه دستيابي به آنها بتواند به دستيابي به هدف هاي برترين كمك كند.