در کتاب جنبش عدم تعهد آمده است که پس از جنگ جهانی دوم بعضی کشورهای درگیر، چه از متحدین چه از متفقین، این سوال را از خود پرسیدند که چرا آن ها که نقشی آگاهانه در برپایی و ادامة جنگ نداشتند، باید تاوان آن را با وارد آمدن خسارت‌های بسیار تحمل کنند؟ پاسخ این بود که آن ها به کشورهای جنگ افروز وابستگی نظامی دارند. این سوال و پاسخ آن مقدمه ای برای به وجود آمدن اندیشة عدم تعهد شد. اندیشه ای که این کشورها را به عدم وابستگی نظامی به قدرت‌های جهان تشویق کرد. اما با گذشت زمان معلوم شد که این تعریف ناقص است، چراکه در شرایط غیرجنگی مسائل اقتصادی، سیاسی و فرهنگی حرف اول را در مناسبات بین کشورها می زد. امروز کشورهای غیر متعهد نتوانسته اند با قدرت های بزرگ که در گروه هشت گرد هم آمده اند توازن کنند، علی رغم اینکه بزرگ ترین ذخایر طبیعی، منابع انسانی و بازار مصرف را دارند. عبدالرشیدی، تاریخچة تشکیل و فعالیت جنبش را مرور کرده و در چاپ جدید، کتاب وضعیت جنبش پس از پایان جنگ سرد تا آستانة اجلاس تهران را بررسی کرده است.