در بین كتاب هاي متعددي كه درمورد تاريخ هنر و معماري به رشته‌ء تحرير درآمده «فضا، زمان و معماري» مقامي ارجمند دارد و شايد بي نظير باشد. از جمله به اين سبب كه مؤلف در آن صرفاً تحولات و رويدادهاي هنر را شرح و توصيف نكرده، بلكه با ديده اي تيز و انديشه اي عميق به تجزيه و تحليل سير و پيشرفت آن پرداخته است. در اين كتاب، ريشه هاي معماري معاصر مورد پژوهش قرار گرفته و مؤلف همه جا فتواي علمي خود را در سير معماري معاصر و شناخت آن با اطمينان و قاطعيت بسيار، كه حاصل مطالعات و تجارب فراوان اوست، بيان داشته است. اين كتاب نخستين بار به سال 1948 به زبان انگليسي منتشر گشت و از آن پس تا سال 1967 شانزده بار تجديدچاپ و پنج بار بر مطالب آن افزوده شد. به بيشتر زبانهاي دنيا، از جمله ايتاليايي، ژاپني و لهستاني ترجمه شده و نسخه‌ء آلماني آن ـ با آنكه مؤلف خود آلماني زبان است ـ به سال 1964 منتشر گشت.