کتاب کوه های ایران تالیف قدرت الله کسرائیان
كوهپيمايي و كوهنوردي به هرحال نوعي ورزش به حساب ميآيند. حتي کوهپیمایی در دامنهها و مناطق نه چندان بلند نیز اثر فرحبخش و نشاط انگیز خود را بر تن و جان ما میگذارد. کوهپیمایی از بهترین ورزشها و تفریحهاست که به خاطر تحرک در هوای آزاد و پاک، بیشترین تاثیر را در بازسازی بدن دارد. کوهنوردی یک ورزش درست و حسابی است که با وسایل ویژه و آمادگی جسمی و روحی و برنامهریزی و دانش خاص خودش، اجرا میشود. رسیدن به قلهها علاوه بر آمادگی تن و روان، مستلزم جهتشناسی و نقشهخوانی، هواشناسی، بهمنشناسی، آشنایی با تغذیه و امداد کوهستان و ... است. اما پیش از اینها نیازمند سازماندهی و مدیریت و فوت و فن هدایت گروه است. اما این ورزش نسبت به ورزشهای دیگر تفاوتهایی دارد که مهمترین آنها دور بودن از چشم مردم و رفاقت به جای رقابت است. ورزش کوهنوردی به صورت اصیل آن همیشه به دور از چشم تماشاگران و تشویق آنها بوده است. هیچ وقت در پایان کوهنوردی دست یکی را بالا و دیگری را پایین نمیبرند. بنابراین جایی برای خود نمایی نمیماند. در این ورزش کسی پای دیگری را قلم نمیکند، تنه نمیزند. اینجا بدون داور و سوت و زنگ، هیچکس خطا نمیکند و همه به یکدیگر خسته نباشید میگویند. بدون هیچ دیدار و آشنایی قبلی همه با هم رفیق اند و سر سفره یکدیگر مینشینند. کمک به در راه ماندگان و سرمازدگان اصلی پذیرفته شده است، نشان دادن راه و هشدار دادن خطر یک عادت است. به کسی که هیچگاه او را ندیدهای و شاید در آینده هم هیچگاه او را نبینی کمک میکنی، چرا که کوه چنین ایجاب میکند. پس گزاف نیست اگر بگوییم کوهنوردی مدرسه اخلاق است. از نظر کسانی که عادت دارند زیبایی برف را از پشت شیشه و از کنار بخاری تماشا کنند، کوهنوردی نوعی دیوانگی است، آخر برای چه کسی این همه راه برود، بار به دوش بکشد، با دستان کرخ شده و تن سرمازده ساعتها درون چادر یا جانپناه، بلرزد، بیخوابی و کوفتگی را تحمل کند، سرانجام خسته و تشنه و گرسنه خود را به بالای کوه برساند و به پایین برگردد!؟ کسی که هیچگاه لذت رسیدن به قله را نچشیده، کسی که تن به طبیعت نسپرده و با آن انس و الفت پیدا نکرده، حق دارد چنین بیاندیشد. جورج مالوری کوهنورد پر آوازه انگلیسی و از پیشکسوتان صعود اورست در پاسخ به این پرسش که چرا به کوه میرود، پاسخ داده بود: چون قله آن بالا است. برگرفته از مقدمه آقای مرتضی تفرشی بر کتاب کوههای ایران اثر قدرت ا... کسرائیان
111