علم بدیع در زبان فارسی

کتاب علم بدیع در زبان فارسی نوشته سید محمد رضا دائی جواد

بديع در واژه به معني تازه، نو و نوآورده است و در گستره ي زبان، علمي است كه از آرايه هاي ادبي سخن مي گويد. آرايه ها زيورهايي است كه سخن را بدان مي آرايند. آرايه هاي ادبي بر دو گونه است: الف) ـ آرايه هاي لفظي (صناعات لفظي ) : به آن دسته از آرايه هاي ادبي گفته مي شود كه از تناسب آوايي و لفظي ميان واژه ها پديد مي آيد. مانند: واج آرايي، سجع، ترصيع، جناس و اشتقاق ب) ـ آرايه هاي معنوي (صناعات معنوي ) : به آن دسته از آرايه هاي ادبي گفته مي شود كه بر پايه ي تناسب هاي معنايي واژه ها شكل مي گيرد، مانند: مراعات نظير، تناقض، عكس، تلميح، تضمين، اغراق، حسن تعليل، ارسال المثل، تمثيل، اسلوب معادله و ايهام. ...