مقدمه ای بر روانشاسی یونگ

کتاب مقدمه ای بر روانشاسی یونگ اثر فریدا فوردهام

کارل گوستاو یونگ (1875- 1961) روانشناس شهیر سوئیسی او روزگاری عناوین "ولیعهد فروید" را یدک میکشید. ولی چنان که رسم شاگردان ممتاز است یونگ پس از 6 سال همکاری با فروید راه خود را از استاد جدا کرد و مکتب جدیدی (روانشناسی تحلیلی, analytical psychology) را بنیان نهاد. یونگ اصطلاحاتی مانند : کهن الگو (archetype), ناخود آگاه جمعی(collective unconscious), سایه(shadow) و نقاب(persona) و طبیعت هدفمند روان انسان که به سوی تفرد پیش میرود جزئی از میراث گران بهای او برای بشریت است. فرایند تفرد(individuation): وبژزیل اندلید سرور پنجم 29-126 ....... فرو رفتن در دوزخ سهل است : دروازه سیاه دیس(دوزخ) شباروزان گشوده است, لیکن بازگرداندن گام ها و فرا آمدن به فضای برین, این است آزمون دشوار, این است کار مشقت بار ! فرایند تفرد در روانشناسی یونگ در اصل ایجاد اتحاد و انسجام بین تمام اجزای روان است که در آن کل روان بصورت یک پدیده منفرد بروز میکند. تفرد نهایت یکی شدن و هماهنگی اجزای روان میباشد و زمانی است که فرد به کمال رشد روانی خود میرسد. یونگ معتقد است این تمامیت زمانی محقق شده است که شکاف بین ناآگاهی و آگاهی هرچه کم رنگ تر بشود. در حقیقت پس از تولد همهء ما دچار یک گسیختگی روانی بزرگ می شویم که همان گسیختگی بین روان آگاه و ناآگاه است. بنابراین تمامیت جز با حل و ادغام محتویات روان ناآگاه در روان آگاه و یا به عبارت دیگر با گسترده شدن و فربه تر شدن روان آگاه ممکن نیست. محتویات مهم ناآگاهی، کهن الگوها هستند. منظور از ادغام آنها در آگاهی، در حقیقت شناخته شدن آنها در درون است. فرایند فردیت – همان فرایندی که تمامیت را نهایتآ محقق می کند – یعنی حرکت در جهتی که کهن الگوهای موجود در ناآگاهی در سمت روشن و آگاه ذهن قرار گیرند در اين كتاب، انديشه‌هاي يونگ، به نحو شايسته و مقتضي توسط مصنفي معرفي شده است كه او نيز چون خود يونگ، تمايل مفرط به مجادلات جانبداري و علاقه ويژه‌اي به كنجكاوي‌هاي نامشخص در ذهن ناخودآگاه ندارد، بلكه به جستجوي وسيع و بسيار تسكين‌ناپذير در مشاهده و مطالعه خودنمايي‌هاي ذهن ناخودآگاه، از ماندالاي نامعين و تقويم ناپذير و ترانه اي از درون تا آخرين افكار برخي از متصوفين معاصر علاقه‌مند مي‌باشد..