کتاب آدمهای ماشینی نوشته کارل چاپک
انسان به ابزارسازي معروف است، اما هميشه از ابزاري كه مي‌سازد هراس دارد. ابزار به ما قدرت مي‌دهد، ولي انسان نگران قدرتي است كه ابزار به او مي‌دهد. اين نگراني كه از قديم وجود داشته، در قرن بيستم و با رشد فناوري و تنوع ابزارها بيشتر از گذشته شده و تا آنجا پيش رفته كه نگران از بين رفتن ارزشهاي انساني هم مي‌شود. اين كه باورهاي انسان زير چرخ‌هاي ماشين خرد و اخلاقيات به فراموشي سپرده مي‌شود، درواقع پيام اين نمايشنامه است و از اين‌گونه هراس‌ها صحبت مي‌كند.در اين نمايشنامه دختري به نام هلنا به جزيره‌اي كه در آن آدم‌هاي ماشيني ساخته مي‌شوند مي‌رود و براي مبارزه با ساخت اين آدم‌ها، جرياناتي را به وجود مي‌آورد. درواقع نويسنده اين نمايشنامه مي‌خواهد يك‌بار ديگر توجه ما را به ارزشهاي انساني، اخلاقيات، عشق و ادامه حيات در روي كره‌زمين جلب كند و هشدار مي‌دهد كه ماشينيزم بر انسان چيره نشود.