کتاب تآتر فرانسه در قرن بیستم نوشته ژرژ ورسینی
قرن بیستم مصادف با حوادث سیاسی و جنبش های ادبی بوده است و در گذر از چنین تاریخی ، تحولات ادبی با نوعی تکه تکه شدن رقم خورده است . این قرن همچون میراثی شوم با جنگ آغاز می شود . قبل از جنگ ، بعد از جنگ ، بین دو جنگ ! گویا جنگ ، لازمه ی انسان معاصر شده است . هنگامی که انسان در آن به سر نمی برد به شدت از آن می هراسد و هر جنگ ، بین دو عصری که پشت سر گذاشته می شود و دوره ای که جانشین آن خواهد شد چنان پرتگاهی ایجاد می کند که دوام اندیشه ها و اسلوب ها با نابودی کشیده می شود . ی شک یکی از عناصر غنی موجود در گنجینه فرهنگ و آیین های بشری، اسطوره است و اسطوره پردازی نیز از قدیمی ترین شیوه های داستان پردازی به شمار می رود. در فرانسه، به تبعیت از تراژدی نویسان سترگ باستان، استفاده از اسطوره های کهن، به خصوص در ادبیات و هنرهای نمایشی، از دیرباز مرسوم بوده است. اما رویکرد قرن بیستم به مقوله اسطوره، با توجه به شمار آثاری که در آن ها داستانی اسطوره ای مورد بازنگری و بازخوانی قرار گرفته، رویکردی خاص به نظر می رسد، چرا که ظهور چنین پدیده ای، آن هم در عصر مدرنیته و نوگرایی، نمی تواند اتفاقی تلقی شود و قطعا تامل برانگیز است. در این بحث موضوعاتی که به صورت اجمالی مدنظر قرار گرفته اند، عبارتند از بررسی علل بازگشت اسطوره به عرصه ادبیات نمایشی فرانسه در نیمه اول قرن بیست