کتاب سینما اثر گوردون گری ترجمه مازیار عطایه
آدم شناسی تصویری تماشا ۳ فیلم مردمنگاری هم مثل مستند در معرض چند بحث نظریِ جدی قرار دارد . شاید در نتیجة نقد های نظریه پردازانی چون بیل نیکولز و چالشی که تولیدات بومی بر انگیخته اند ، انسانشناسان تصویری ، بصورتی روز افزون نیاز بوجود یک مبنای نظری مطمئن را احساس می کنند . نخستین فیلمهای تک پرده ایِ مردم نگاری ، عبارت از اپیزود هایی یک برداشته از رفتارهای انسان و متفاوت از گزارشهای تئاتری بودند . انسان شناس ها هم مثل هر کس دیگر ، شیفتة فناوری و امیدوارِ فراهم آوردنِ یک شاهد راستین بودند . شاید فلیکس لوئی رینول ،نخستین انسان شناسی باشد که فیلم های تدوین نشده ( فوتیج) پژوهشی، تولید کرد و تمام آن مجموعه را سال ۱۹۰۰ تحت عنوان « دست ساخت های متحرک »از رفتار آدمی ، برای مطالعه و نمایش معرفی کرد . دانشمندان ، کاشفان ، حتی مدیران مستعمراتی ، فیلم هایی برای تحقیق و نمایش عمومی برداشتند که فن آوری ضعیف ، عدم آشنایی با ابزار و ابهام در مقاصد سازندگانشان ، استفاده از آنها را بسیار محدود میساخت انسانشناسی ، یک نظام نوشتاری است . شاید بدلیل بد گمانی نسبت به عدم قابلیت تصویر ، برای انتقال مفاهیم انتزاعی، تمایلی به نادیده انگاشتن جهان سینمایی ـ تصویری ، وجود داشتهاست . زیرا پژوهشگر ، هنگامی که در گیر کار اتنو گرافی میشود ، باید تجربة پیچیدة کار میدانی را به کلمات برگرداند و در دفتری بنویسد ، سپس آن کلمات را به کلماتی دیگر بر گرداند که بر آمده از شیوه های تحلیلی و نظری است . این رهیافتِ سخن محور برای درک یا فهم ، نافیِ بسیاری از تجربیات چند حسی برای شناخت یک فرهنگ دیگر است. امید انسان شناسی تصویری این است که شیوة متفاوتی رابرای درک فرهنگ فراهم آورد ، درکی که از طریق لنز ، حاصل شده باشد .