از نور تا نوا

کتاب از نور تا نوا

غلام حسین بنان استاد آواز ایران

چاپ اول دنیای کتاب سال 69 به تلاش  پری دخت بنان و داریوش صبور که حاوی مطالبي از بزرگان هنر ايران درمورد استاد آواز ايران غلامحسين بنان «استاد غلامحسين بنان» در ارديبهشت ماه سال ۱۲۹۰ خورشيدي در تهران خيابان زرگنده (قلهك)، در خانواده اي متمول و صاحب جاه، به دنيا آمد. پدرش «كريم خان بنان الدوله نوري» و مادرش دختر شاهزاده محمد تقي ميرزاركني (ركن الدله) برادر ناصرالدين شاه يا پسر محمد شاه قاجار بود. اولين استاد او پدرش بود و دومين استاد، مرحوم “ميرزا طاهر ضياءذاكرين رثايي” و سومين استادش مرحوم “ناصرسيف” بوده اند. غلامحسین بنان خواننده ای با حُسن صوت خدادادی و صاحب شیوة خاص در اجرای آواز ایرانی شناخته می شود . وی با وجود بهره گیری از اساتید سنت گرای قدیم ، چندان به نظام منضبط زیبایی شناسیِ ویژة ردیف و یا اصول و ظرایف تلفیق صحیح شعر با موسیقی که در مکتب قدما حائز اهمیت است ، پایبند نبود. ازینرو وی را به رغم بسیاری از ستایندگانش نمی توان خواننده ای سنتی با معیارهای دورة قاجار دانست ؛ ولی حتی با قبول این ادعا، تأثیر مقلدانه ای که از سید حسین طاهرزاده ، قمرالملوک وزیری ، و مهمتر از همه از ادیب خوانساری گرفته است قابل انکار نیست . با اینهمه بنان ، در برابر آثار ویژة وزیری که از تجددخواهی هنر غربی الهام گرفته بود، به شیوة خالقی که به موسیقی سنتی تمایل داشت گرایش نشان می داد. ظاهراً شهرت بنان به شاخص بودن در مکتب وزیری ، گذشته از روابط نزدیک خانوادگی با وزیری ، خالقی ، ملاح و معروفی ، به سبب اجراهای به یادماندنی او در کنسرتهای انجمن موسیقی ملی بوده است . گرمی صدا، شمردگی تحریرها، حسن انتخاب اشعار و احساس سرشار او باعث شد که در رده ای بالاتر از خوانندگان مشهور مکتب وزیری قرار گیرد. بنان با شیرین نوازان اصالت پیشة رادیو تهران نیز ارتباط داشت و آثار فراوانی با آنها اجرا کرد. برجسته ترین این افراد، مرتضی محجوبی است که از نظر سبک هنری و فضای اجرا با بنان همانند بود. به همین دلیل بهترین و بیشترین آثار بنان حاصل همکاری وی با مرتضی محجوبی است ...