سفر بخیر

کتاب سفر بخیر مسافر غمگین پاییز پنجاه و هشت نوشته سیدعلی صالحی

ما سه نفر بوديم دستهامان بي سايه سايه هامان برديوار و چشمهامان رو به ردپاي پرندگاني كه در اوقات روياها رفته بودند، بعد هم اندكي باران آمد ما دلمان براي خواندن يك ترانه معمولي تنگ شده بود اما صداي شكستن چيزي شبيه صداي آدمي آمد. سالها بعد، از مادران مويه نشين شنيديم هيچ بهاري آن همه رگبار نابهنگام نباريده بود، مي گويند سال... سال كبوتر بود