« کتاب سين صداي زني است» چهارمين نمونه جمع شده از شعري است كه از غلامحسين نصيري پور منتشر مي شود . سه مجموعه شعر او ، « موزهاي برهوت» « توطئه آب» و« در ازدحام شمايلها» پيش از انقلاب منتشر شده بود. نصيري پور به روايت كتابهاي منتقدان معاصر و نقدهاي متعددي كه بر شعرهاي او در مطبوعات سه دهه گذشته چاپ شده در رده ي شاعران موج نو، موج نو اعتدالي ، شكل گرا، تصويرگرا و موج سوم به عنوان يك چهره ي مشخص در عرصه ي شعر نو گرا و نو انديش جاي دارد. گرايش وي به نو آوري در بافتار تر كيبات زباني ، با دور نمايه مسائل پيچيده و واگير دار اجتماعي ونه مباحث كلي اعتراضي روز، از همان آغاز چاپ شعر هايش كه به سالهاي 43 و 44 باز مي گردد مشهود است. « سين صداي زني است» گزينه اي از شعرهاي اجتماعي دهه ي60 نصيري پور است كه بيشتر آنها در مطبوعات مستقل هنري و ادبي بعد از انقلاب چاپ شده و روند شكل گيري بافتار زبان شعري او را براي دستيابي به هويتي مشخص كه در گذر 15 سال اخير از ويژگي خاص و شناسنامه ي شعري ايشان شده ، نشان مي دهد.